ဒုုတိယ ကေလး ရိုုးရိုုး ေမြးခဲ႔စဥ္

ဒုုတိယ ကေလးကိုု သူမ်ား ကေလးေတြလိုု အဓိပတိဖြား လိုုခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ၿပန္စဥ္းစားၾကည္႔ေတာ႔ ကေလးကံကိုု မိဘက လုုပ္ယူသလိုု ၿဖစ္ေနတယ္။ ကြ်န္မ အၿမင္ကိုုေၿပာခ်င္ပါ။ ဘာေန႔သားပဲရရ၊ ဘာဖြားပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကေလးကံကိုု မၿပင္ေတာ႔ပါဘူး။ ကြ်န္မ ဆုုေတာ႔ ေတာင္းတယ္။ ကြ်န္မ ဗိုုက္ကေလးကိုု ပုုတ္ၿပီး သားသား ေန႔မေကာင္းဘူး မနာနဲ႔ဦးေနာ္ ဆိုုၿပီး သားသားနဲ႔ အၿပန္အလွန္ စကားေၿပာၾကတာ။ ကိုုယ္၀န္ ၃၇ ပတ္ ၿပည္႔ တဲ႔ေန႔မွ ခြင္႔စ ယူပါတယ္။ ရုုံးက Users ေတြက ေၿပာၾကတယ္။ လမ္းအမ်ားၾကီး ေလ်ာက္ရင္ ေစာေစာ ၾကိဳေမြးတတ္တယ္။ ပထမကေလး ေမြးတဲ႔အခ်ိန္ထက္ ေသခ်ာတယ္ ေစာၿပီး ေမြးမွာ။ ေၿပာပါမ်ားလာေတာ႔ ကြ်န္မေၾကာက္လာတယ္။ အဲဒီအေရွ႔မွာ ၁ေယာက္ရွိတာကိုု။ ခြင္႔ယူသြားတဲ႔ေန႔ ည ၁၂နာရီမွာ ကေလးေမြး သြားတယ္။ ကြ်န္မက သူ႔ထက္လမ္းပိုုေလ်ာက္ရေတာ႔ အဲဒီလိုုပဲ ထင္ေၾကးေပး ၾကတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ခြင္႔ကိုု ၾကိဳယူၿဖစ္တယ္။ ေယာက်ၤားေလး လြယ္ထားရတဲ႔ ကိုုယ္၀န္က ေနာက္က်တယ္။ သားၾကီးကုုိ ကိုု္ယ္၀န္ ၃၉ ပတ္နဲ႔ ၆ရက္မွာ ေမြး ၿပီး သားငယ္ကိုု ကိုုယ္၀န္ ၃၉ ပတ္နဲ႔ ၂ရက္မွာေမြးပါတယ္။ ေစာတယ္ေနာ္ ၄ရက္ပဲ။ ခြင္႔ ၁၀ ရက္ကုုိ ႏွေၿမာလိုုက္တာေနာ႔။ သားငယ္ေလးနဲ႔ေနရမယ္႔အခ်ိန္ နည္းသြား တာေပါ႔။

၁၆ ရက္ေန႔မတိုုင္မီ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၃ရက္က ဆီးစပ္နားမွာ သန္ထိုုးသလိုု နာပါတယ္။ အိမ္သာထဲသြား ၿပန္လာ ၿပီး ေစာင္းအိပ္ေနလိုုက္ရင္ ေပ်ာက္သြားေရာ၊ အဲဒီလိုု ၃ရက္ ဆက္တုုိက္ၿဖစ္ေနရာကေန ၁၅ ရက္ေန႔ ည ၇နာရီခြဲမွာ Facebook မွာ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ status ေရးမိတယ္။ ၿမန္မာ အယူအဆအရ တနဂၤေႏြ ကေန အဂၤါ အထိေကာင္းပါတယ္။ Wednesday, Thursday, Saturday မေကာင္းဘူး။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ၾကာသ ပေတးေန႔ ည ၇နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဆီးစပ္က သန္ထိုုးသလိုု နာပါတယ္။ အရင္ ၃ရက္ကလဲ အဲဒီလိုု နာဖူးေတာ႔ ဒီအတိုုင္းပဲ ေနလိုုက္ပါတယ္။ နာလိုုက္ အိမ္သာသြားလိုုက္ေပါ႔။ ၄၅ မိနစ္ ၁ၾကိမ္နာပါတယ္။ ေစာင္းအိပ္ၾကည္႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ မရဘူး။ ေနာက္ နာရီ၀က္ ၁ၾကိမ္ နာလာပါတယ္။ ေယာက်ၤားကိုု ေမး ၾကည္႔ေတာ႔ ၅မိနစ္ၿခား ၁ၾကိမ္နာမွ ေဆးရုုံ ဖုုံးဆက္လိုု႔ရမွာတဲ႔။ အဲဒီအခ်ိန္ နာလာတယ္ ေပ်ာက္သြား တယ္ ဆိုုရင္  ေယာက်ၤားကိုုေၿပာတယ္။ ဒီလိုုနဲ႔ ည ၁၁ နာရီေက်ာ္လာေတာ႔ ပိုုဆိုုးလာတယ္။ ၁၅ မိနစ္ ၿခား ၁ခါ နာလာ တာ။ ေယာကၤ်ားက ဖုုံးေခၚၾကည္႔လိုုက္မလား။ အေၿခအေနသိရတာေပါ႔။ ကြ်န္မက အေစာပိုုင္း ကတည္း က ေခၚခ်င္ေနတာ။ ေဆးရုုံ သြားဖိုု႔ အထုုတ္လဲ ထုုတ္ထားတယ္။ ေယာက်ၤားက အဲဒီညက အိတ္ စစ္ၾကည္႔ေတာ႔ ကေလးအတြက္ ေမ႔ၿပီး မထည္႔ထားမိလိုုက္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေယာကၤ်ားက NUH  ေဆးရုုံ Emergency ကိုု ဖုုံးဆက္ တယ္။ ကြ်န္မ IC၊ ဘယ္လိုုစၿဖစ္သလဲဆိုုတာရယ္၊ အခုုကေလးက ပထမကေလး လား၊ ဒုုတိယ လားေမးတယ္။ ေဆးရုုံက အဲဒါဆိုု အခုုခ်က္ၿခင္း လာခဲ႔ပါဆိုုၿပီး လင္မယား ၂ေယာက္  ေဆးရုုံ သြားဖို႔ ၿပင္ရတယ္။ သားၾကီးကိုုေတာ႔ အဖိုုးနဲ႔ ကေလးထိန္းနဲ႔ထားခဲ႔ၿပီး သားၾကီး မသိေအာင္ေဆးရုုံကိုု Taxi On Call ေခၚၿပီး ထြက္လာတယ္။ Taxi ေပၚမွာ နာတာက ၁၀မိနစ္ၿခား ၁ခါနာတယ္။ ကေလးက ဗိုုက္အေပၚကိုု ကုုန္းတက္ၿပီး နာသလိုု နာတာ။ Delivery Suites ကိုုတြန္းလွည္းနဲ႔ မသြားပဲ လမ္းေလ်ာက္ သြားခဲ႔တယ္။ ည ၁၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ NUH ေဆးရုုံ ေရာက္ပါတယ္။ 

Delivery Suites ကိုု ေယာက်ၤားက လြဲၿပီး ဘယ္သူမွ ၀င္ခြင္႔ မေပးပါဘူး။ အ၀င္၀မွာ IC ေၿပာၿပလိုုက္တာနဲ႔ သိၿပီးသားဆိုုေတာ႔ ကြ်န္မေမြးမယ္႔ အခန္းထဲကိုု ေခၚသြားပါတယ္။ တိုုက္ဆိုုင္စြာ သားၾကီး ေမြးတဲ႔အခန္း နံပါတ္ ၆ ပဲ ၿပန္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ လုုပ္ေနတဲ႔ Nurse ေတြက ကြ်န္မတိုု႔ကိုု မွတ္မိတယ္။ IC, Passport ၿပၿပီး ၿဖစ္စဥ္ၿပန္ေၿပာၿပပါတယ္။ ေမြးခန္းက အရမ္းေအးတာ။ ကြ်န္မ တကိုုယ္လုုံး ဂတ္ဂတ္နဲ႔ လက္ေတြေရာ ေၿခေထာက္ေတြေရာ တုုန္ေနေရာ၊ ေရာက္တယ္ဆိုုတာနဲ႔ ကြ်န္မက အိမ္သာထဲသြားၿပီး ဆီးသြားတယ္။ ၁ခါသြား ၅မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကေလးႏွလုုံးခုုန္ႏႈန္းတိုုင္းတဲ႕ကိရိယာ ကိုုယ္မွာပတ္ေပး တယ္။  ၿပီးရင္ ကုုတင္ေပၚေရာက္ၿပီးဆိုုတာနဲ႔ ထပ္သြားခ်င္ၿပန္ေရာ။ Nurse ေတြနဲ႔ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကြ်န္မက အလုုပ္ ရွဳတ္ေနတာ။ ကုုတင္ေပၚေရာက္လိုုက္ အိမ္သာထဲသြားခ်င္လိုုက္ အဲဒီလိုုၿဖစ္ေန တာ။  ေနာက္ဆုုံး ၁ၾကိမ္ Pass Urine လုုပ္မွပဲ ေသြးေတြဆင္း လာေတာ႔တယ္။ အဲဒီေတာ႔မွ ကေလးေမြးေတာ႔မွာ ေသခ်ာ သေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီ။ ေဆးရုုံက ဗိုုက္နာရမယ္၊ ေရမြာေပါက္ရမယ္၊ေသြးဆင္းရမယ္။ အဲဒီ ၃ခ်က္ထဲက ၁ခုုခုုၿဖစ္ၿပီဆိုု ေဆးရုုံကိုုအၿမန္ဖုုံးဆက္ပါ။ ကေလး မလႈပ္ေတာ႔ဘူးဆိုုလဲ အၿမန္ေၿပးလာခဲ႔ပါ။ ၁ေန႔ကိုု ၁၀ၾကိမ္ထက္မနည္းလႈပ္ရမယ္။ ကြ်န္မကေလးက ၁ေန႔ အၾကိမ္ ၁၀၀ ေလာက္ရွိမယ္။ အခ်ိန္တုုိင္း လႈပ္ေနတာ။ ခဏေနေတာ႔ တာ၀န္က်ဆရာ၀န္မေတြေရာ ဆရာ၀န္ ငယ္ငယ္ေလးေတြေရာက္လာတယ္။ သားအိမ္ဘယ္ေလာက္ ပြင္႔ေနၿပီလဲဆိုုတာ ေမးၾကည္႔တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ ဆရာ၀န္မေလး ၁ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး Virgina ထဲ လက္ထည္႔ၿပီး သားအိမ္စမ္းတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္နာသလားမေမးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္နာ တယ္။ သားအိမ္က 3 cm ပြင္႔ေနပါၿပီ။ ဘာနဲ႔ေမြးမွာလဲဆိုုၿပီးေမးၾကပါတယ္။ Epidural ေရြးထားတယ္ ဆိုုေတာ႔ ထိုုးေပမယ္႔ ဆရာ၀န္လာလိမ္႔မယ္ ဆိုုၿပီး ေစာင္႔ေနပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ လင္မယား ၂ေယာက္ထဲ။ ကေလးေအာ္ သံေလးေတြ ၁ေယာက္ၿပီး ၁ေယာက္ၾကားေနရတယ္။ Nurse လဲ အခန္းထဲမွာ မရွိပါဘူး။ အိပ္ရာထဲ လဲေနေပမယ္႔ အိမ္သာထဲသြားခ်င္ၿပန္ေရာ။ ေခါင္းေလာင္းႏွိပ္ၿပီး ေခၚရတယ္။ စိတ္ေတာင္တိုုရ တယ္။ Nurse ကိုုေမးၾကည္႔ေတာ႔ ဒီေန႔ ေမြးလူနာ အရမ္းမ်ားတယ္။ တခိ်ဳ႔ဆိုု ၿပန္လြတ္ရတယ္။ သားအိမ္ မပြင္႔ရင္ေတာ႔ နာလဲ ၿပန္ရတာ မ်ားတယ္။ ခဏေန ဆရာ၀န္ ေရာက္လာၿပီး Epidural မထိုုးခင္  Cause & Effect ေသခ်ာဖတ္ၿပီး သေဘာတူေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုုးရပါတယ္။ Epidural မထိုုးခင္ အေမ Pressure မက်ေအာင္ႏွင္႔ ကေလး မထိခိုုက္ေအာင္ ေဆးသြင္းရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကြ်န္မက ဆီးအရမ္းသြား ခ်င္တယ္။ ေအာင္႔ထားရတာ ငရဲက်ေနသ လားေအာင္းေမ႔ရတယ္။ ဗိုုက္ကလဲ ၁၀ မိနစ္ၿခား ၁ခါနာေနတာ။ ပိုုက္ထိုုးထားရင္ ဆီးသြားလိုု႔ မရေတာ႔ဘူး။ ေနာက္ဆုုံး ဘယ္လိုုမွ မေအာင္႔ႏိုုင္လိုု႔ ေခါင္းေလာင္းတီးၿပီး ေခၚရၿပန္တယ္။ ေဆးသြင္းထားတာ ကိုုင္ၿပီး အိမ္သာထဲ၀င္ပါတယ္။ ဆီးသြားတာ ၁၀မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာ ပါတယ္။ ၿပီးသြားၿပန္ရင္လဲ ထပ္သြားခ်င္ၿပန္ေရာ။ ေဆးသြင္းထားတာ တ၀က္ေက်ာ္ေလာက္မွ Epidural ကစလိုု႔ရတယ္ဆိုုေတာ႔ ဆရာ၀န္အလာ ေစာင္႔ေနရပါတယ္။ ကြ်န္မမွာ ဆီးရယ္ အရမ္းခ်မ္းေနလိုု႔ တကိုုယ္လုုံး တုုန္ေနတာ ၂ခုုက ကြ်န္မ အတြက္ အေတာ္႕ကိုု ဆိုုးပါတယ္။ 

Epidural ထိုုးဖိုု႔ ဆရာ၀န္မေလးေရာက္လာပါတယ္။ ငယ္ငယ္ေလးေတြပါ။ သူတိုု႔ကိုု ၾကည္႔ၿပီး ေမြးထားတဲ႔ သားေတြကိုု သူတိုု႔လိုု ၿဖစ္ခ်င္တာပါပဲ။ Epidural ထိုုးေနတဲ႔ အခ်ိန္ သံဗုေဒၶ၊ သရဏဂုုံရြတ္ေနတာ။ လူကလဲ ေအးၿပီး တကိုုယ္လုုံး တုုန္ေနတာ။ အဂၤုုလိမာလသုုတ္က က်က္ဖိုု႔ေမ႔သြားတယ္။ ေဆးထိုုးေနတဲ႔ အခ်ိန္ လွဳပ္လိုု႔ မရဘူး။ ထိုုးၿပီးသြားေတာ႔ ကြ်န္မရဲ႔ ေသြးခုုန္ႏႈန္းကိုု နာရီ၀က္ၿခား ၁ခါ အလိုု အေလ်ာက္ စစ္ထားေပးပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ႔ ဗယ္ဘက္က ကေလး ႏွလုုံးခုုန္ႏႈန္းၿဖစ္ၿပီး ညာဘက္က ကြ်န္မရဲ႔ ေသြးခုုန္နွဳန္းကိုု စစ္တာပါ။ ကြ်န္မရ႕ဲ ဗယ္လက္မွာ Epidural အရည္သြင္းတာပါ။ ညာလက္မွာက Blood Pressure မတက္ေအာင္ ထိန္းေပးတဲ႔ အရည္ပါ။ ဆီးပိုုက္တပ္ေပးပါတယ္။ ဆီးပိုုက္တပ္မွပဲ ကြ်န္မမွာ ဆီးခဏခဏ သြားၿခင္းမွ ကင္းေ၀းသြားပါေတာ႔တယ္။ ဆရာ၀န္ေတြေကာ Nurse ပါ အၿပင္ ထြက္သြားၾကပါတယ္။ လူနာရွင္ မအိပ္ေအာင္ စကားေၿပာေပးေနပါ။ အဲဒီေတာ႔ ၂ေယာက္သား ေသာၾကာသား ၿဖစ္မယ္႔ သားေလး ကိုု ေပးဖိုု႔နာမည္စဥ္းစားၾကပါတယ္။ Epidural ထိုုးထားေပမယ္႔ ဒီ ၁ခါ အရင္ ၁ခါကလိုု  ရာႏွဳန္းၿပည္႔ မသက္သာပါဘူး။ ၃၀ရာခိုင္ႏႈန္းက နာပါတယ္။ ၁၀မိနစ္ ၁ၾကိမ္ေပါ႔။ သူနာၿပဳ ၁လွည္႔ ဆရာ၀န္ ၁လွည္႔ ကြ်န္မရဲ႔ ေၿခေထာက္ကိုု ထုုံေနလား မထုုံဘူးလားဆိုုတာ လာစမ္းတာပါ။ ေနာက္ဆုုံး မေမြးခင္အထိ ဗယ္ဘက္ေၿခေထာက္က လုုံး၀ထုုံသြားၿပီး ညာဘက္ေၿခေထာက္က ၈၀ရာခိုုင္ႏႈန္းပဲ ထုုံပါတယ္။ 

ဆရာ၀န္ ၁ေယာက္ ၀င္လာၿပီး သားအိမ္ထပ္စမ္းပါတယ္။ ဒီ၁ခါေတာ႔ ပထမ ၁ခါလိုု မနာေတာ႔ဘူး။ သားအိမ္ 5 cm ပြင္႔ေနၿပီး ေရမြာ ေဖာက္မလားဆုုိၿပီး ေမးပါတယ္။ ေရမြာေဖာက္ရင္ ေမြးတာ ပိုုၿမန္တယ္ေၿပာပါတယ္။ ၂ေယာက္စလုုံးက ဆရာ၀န္မ သေဘာ အတိုုင္းပဲ ေကာင္းသလိုု လုုပ္ေပးပါ ဆိုုေတာ႔ ေရမြာေဖာက္ေပးသြားပါတယ္။  ကြ်န္မကေတာ႔ ၁ခ်က္ ၁ခ်က္ ငိုုက္ငိုုက္က်သြားတယ္။  ကြ်န္မကေတာ႔ ကေလးရဲ႔ ႏွလုုံးခုုန္ႏႈန္း ကြ်န္မရဲ႕ ေသြးခုုန္ႏႈန္းကိုု အခ်ိန္တိုုင္းနားေထာင္ေနတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ ေခါင္းထဲ၀င္လာတာ အေရးေပၚ ခြဲစိတ္ခန္းထဲ ၀င္လိုုက္ရင္ေတာ႔ .. ကြ်န္မက အရင္ ၁ခါလိုု ဘယ္အခ်ိန္ သားအိမ္ပြင္႔တယ္ဆိုုတာ မွတ္မထားႏိုုင္ေတာ႔ပါဘူး။ ၁၀မိနစ္ၿခား ၁ၾကိမ္ဗိုုက္က နာေနတာ။ ၁၀၀ ရာခိုုင္ႏႈန္းသာ နာလိုု႔ကေတာ႔ ေတြးေတာင္ မေတြးရဲဘူး။ အစက ဒီအ တိုုင္းေမြးမလိုု႔ စိတ္ကူးေနတာ။ အရင္၁ခါ Epidural ထိုုးၿပီးေမြးတာ ခါးနာတာက က်န္ခဲ႔တယ္။ 

မနက္ ၆နာရီခြဲ မွာ Nurse ေရာက္လာၿပီး သားအိမ္ ဘယ္ေလာက္ပြင္႔ေနလဲဆိုုတာ စမ္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ဆရာ၀န္မ ၀င္လာၿပီး ထပ္စမ္းပါတယ္။ သားအိမ္က 9 cm ပြင္႔ေနၿပီ။ အားလုုံး ကြ်န္မ အခန္းထဲကိုု အသီးသီး ေရာက္လာၾကပါတယ္။ မိန္းမ ဆရာ၀န္ ၃ေယာက္ (အၿဖဴမ ၁ေယာက္) ေယာက်ၤား ဆရာ၀န္ ၁ေယာက္ပါ။ Nurse မရွိပါဘူး။ ေမြးေတာ႔မယ္႔အခ်ိန္ ကြ်န္မ ေသြးခုုန္ႏႈန္းက ၈၈ ၅၇ ေနာက္ဆုုံးမွတ္မိ တာ။ ၁ခ်ိန္ထဲ ကြ်န္မ ကေလး ႏွလုုံး ခုုန္သံလဲ မၾကားရေတာ႔ဘူး။ ဆရာ၀န္မက ကြ်န္မကိုု ဗယ္ ဘက္ေစာင္းအိပ္ ခိုုင္းပါ တယ္။ ခဏေနေတာ႔ ကေလး ႏွလုုံးခုုန္သံ ၿပန္ၾကားရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကြ်န္မ ရင္ထိပ္သြားတာပဲ။ ကြ်န္မေတာ႔ ခြဲခန္းထဲ ၀င္ရမလားဆုုိၿပီး။ မနက္ ၇နာရီမွာ ကေလးကိုု ေမြးဖိုု႔ ၿပင္ဆင္ပါ တယ္။ ဗယ္ဘက္ ေၿခေထာက္ မလႈပ္ႏိုုင္ေတာ႔ အားလုုံး ၀ိုုင္းထူေပးပါတယ္။ Pass Urine or Pass Motion ထြက္ခ်င္သလား ေမးပါတယ္။ ကေလးလႈပ္ၿပီးဆိုုရင္ အသက္ၿပင္းၿပင္းရွဴၿပီး ေအာက္ကိုုညစ္ပါ။ ဒီ ၁ခါ ေမြး တဲ႔ပုုံက အရင္ ၁ခါ ေမြးပုုံနဲ႔မတူဘူး။ ေရေသာက္ဖိုု႔ အဆင္႔သင္႔ေရ၂ခြက္ ခ်ထားေပးပါတယ္။ အသက္ကိုု ၿပင္းၿပင္းရွဳၿပီး ေအာက္ကိုု ညစ္ထုုတ္ရတာပါ။ ၂ခါေလာက္ညစ္လိုုက္ ေမာေတာ႔ ေရေတာင္းေသာက္ေတာ႔ အဲဒီမွာ ၿပသာနာစတာပဲ။ ေပးထားတဲ႔ေရက ေရေႏြး၊ ကြ်န္မက ေရေအးစိမ္႔ေနမွ ေရငတ္ေၿပတာ။ ေရေႏြးေသာက္ လိုုက္ေတာ႔ ပိုုၿပီး ေရငတ္။ မညစ္ႏိုုင္။ ဒါေပမယ္႔ ကြ်န္မ အားစိုုက္ၿပီးလုုပ္ပါတယ္။ အရင္၁ခါ သားၾကီးတုုန္းက ကြ်န္မ မညစ္ႏိုုင္လိုု႔ သားေခါင္းက မလွဘူး။ ၁၀ၾကိမ္မလုုပ္လိုုက္ရပါဘူး။ ကေလးထြက္ သြားပါတယ္။ ကေလးေခါင္း ၁၀က္ၿမင္ရတဲ႔အခ်ိန္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းခ်ဲ႔လိုုက္ပါတယ္။ ေမြးလမ္းေၾကာင္းခ်ဲ႔မွ ကေလးက ၁ၾကိမ္ညစ္လိုုက္တာနဲ႔ထြက္ေရာ၊ မနက္၇နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ မွာေမြးပါတယ္။ ေမ ၁၆ ေသာၾကာ သားပါ။ 3.3 kg ပါ။ အရပ္က 51 cm ပါ။ 

Giving Oxygen

ဒီ၁ခါ သားငယ္ေခါင္းက သားၾကီးေခါင္းေလာက္ မဆိုုးပါဘူး။ ထြက္စ ၁ၾကိမ္ပဲငိုုၿပီး ေနာက္ မငုုိပါဘူး။ ထြက္ၿပီး ၁မိနစ္ေတာင္ မၾကာဘူး ကြ်န္မကိုုယ္ေပၚကိုု တင္ပါတယ္။ မိခင္ရဲ႔ ကိုုယ္ေငြ႔ကိုု ကေလးကိုု ေပးတာပါ။ ကေလးကိုု Oxygen တိုုင္းၾကည္႔ေတာ႔ ၈၀ ပဲရွိတယ္ ပံုုမွန္ ၁၀၀ ရွိရမွာ။ ကေလးက အေမ႔၀မ္းထဲမွာ ရွိေနတဲ႔အခ်ိန္နဲ႔ အၿပင္ကအခ်ိန္ မတူလိုု႔ အဲဒီလိုုၿဖစ္တာ။ တာ၀န္က် ကေလးဆရာ၀န္ ေရာက္လာၿပီး ၁နာရီ Oxygen ေပးရမယ္။ Oxygen ေပးလိုု႔မွ မတက္လာဘူးဆိုုရင္ ကေလးကိုု ICU ထဲ ထားရမယ္တဲ႔။ ကြ်န္မထားတဲ႔ ကုုတင္နဲ႔ ကေလးကုုတင္က နည္းနည္းလွမ္းတယ္။ ကြ်န္မေၿခရင္းမွာ ေပမယ္႔ ေၿခေထာက္က ထုုံေနေတာ႔ ဘာမွ လွဳပ္လိုု႔မရဘူး။ ေယာက်ၤားေၿပာသမွ် နားေထာင္ရလိုု႔ သိရတာ။ ကေလး ကိုု Oxygen ေပးေနတဲ႔ အခ်ိန္ ကြ်န္မေပါင္ကိုု ေဆး၁လုုံး ထိုုးသြင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေမြးလမ္းေၾကာင္း ခ်ဳပ္ပါတယ္။ ခ်ဳပ္ရိုုး ခ်ဳပ္အၿပီး ကြ်န္မကိုုယ္ေပၚမွာ တပ္ထားတာေတြကိုု အကုုန္ၿဖဳတ္ပါတယ္။ Epidural ထိုုးၿပီးတိုုင္း ကြ်န္မ အဖ်ားတက္တယ္။

My Sons - Mickey & Nicky

မနက္ ၇နာရီခြဲမွာ Nurse ေၿပာင္းပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ႔ မေၿပာင္းပါဘူး။ Nurse ၁ေယာက္ ေရာက္လာၿပီ ဒီေန႕အတြက္ တရုုတ္စာ မွာထားေၾကာင္းလာေၿပာပါတယ္။ ခဏေနေတာ႔ မနက္စာ စားဖိုု႔ လာပိုု႔ပါတယ္။ မနက္စာ စားအၿပီး ခ်ဳပ္ရိုုးခ်ဳပ္အၿပီးမွာ ကေလး ဆရာ၀န္ ေရာက္လာၿပီး စိတ္ခ်သြားၿပီ လာေၿပာပါတယ္။ Nurse ကိုု အကူအညီ ေတာင္းၿပီး မိသားစုု ၃ေယာက္ ဓာတ္ပုုံ ရိုုက္ၾကပါတယ္။ Ward ထဲေၿပာင္းဖိုု႔အတြက္ ကုုတင္ေစာင္႔ေနၾကပါတယ္။ ကုုတင္လာေတာ႕ ကြ်န္မေဘးမွာ ကေလးထားၿပီးသြားပါ တယ္။ ကုုတင္ကိုုတြန္းၿပီး သြားတာ ကြ်န္မအတြက္ ေခါင္းေတာ္ေတာ္မူးပါတယ္။ ကြ်န္မေနမယ္႕ေန ရာေရာက္ေတာ႔ ၾကည္႔လိုုက္တာ ၄ေယာက္ ၁ခန္း B1 Class ၿဖစ္ေနတယ္။ ကြ်န္မယူထားတာ B2 Class ၆ေယာက္ ၁ခန္းပါ။ B2 Class မွာလူၿပည္႔ေနလိုု႔ B1 Class ေပးထားတာပါ။ B2 Class ေစ်းႏႈန္းပဲယူပါတယ္။

From My Office

Nurse ကေတာ႔ ၁နာရီၿခား ၁ခါ BP နဲ႔ အဖ်ား လာလာတိုုင္းပါတယ္။ အဖ်ားက တက္လိုုက္ က်လိုုက္ပါပဲ။ ၃နာရီေလာက္ေနေတာ႔ ဗယ္ဘက္ေၿခေထာက္ထုုံတာ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ လမ္းဆင္းေလ်ာက္ၾကည္႔ပါ တယ္။ ကေလးကိုုေတာ႔ ခဏေခၚသြားၿပီး ကြ်န္မနားမွာပဲထားပါတယ္။ ဆရာ၀န္လဲ လာေမးၾကပါတယ္။ ကြ်န္မကေလးက အေတာ္ေလးကိုု ေအးပါတယ္။ အခ်ိန္တိုုင္း အိပ္ေနတာ။ ကြ်န္မကလဲ ေမြးေမြးခ်င္း ႏိုု႔လုုံး၀ မထြက္ပါဘူး။ သားက လိမ္မာတယ္။ မငိုုဘူး။ ညေရာက္ေတာ႔ အေမကုုတင္မွာ ထားၿပီး အိပ္တယ္။ ေဘးကေန ေခါင္းအုုံး ၂လုုံး ကာၿပီး အိပ္တာ။ အိပ္လိုု႔မရဘူး။ ကြ်န္မေၿခရင္း ဟိုုဘက္က ကုုလားကေလးက ငိုုတာ ၁ညလုုံးပဲ။ ည ၁နာရီေက်ာ္ေတာ႕ ေဘးကုုတင္က ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီကေလးလဲ ငိုုတာပဲ။ ကြ်န္မလဲဒီ ၁ခါေတာ႔ပင္ပန္းလိုု႔ အိပ္တယ္။ Nurse က ၁နာရီ ၁ၾကိမ္လာတိုုင္းေနတာေလ။ ညေနပိုုင္းမွာ အဖ်ားက်သြားပါတယ္။ မနက္ၿဖန္ေဆးရုုံက ဆင္းရမလားမသိဘူး။ မနက္ေရာက္ေတာ႔ဆရာ၀န္လာစစ္ၿပီး ေဆးရုုံက ဆင္းလိုု႔ ရၿပီ ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။ ကေလးကိုုလဲ ကေလး ဆရာ၀န္ကစစ္ဖိုု႔ရယ္ ကာကြယ္ေဆး ၂လုုံးထိုုးဖိုု႔မနက္ ၈နာရီမွာ လာေခၚသြားပါတယ္။ ၉ နာရီေလာက္ေနေတာ႔ကေလး ဆရာ၀န္ေရာက္လာပါတယ္။ သားၾကီးကိုု ၿပေနတဲ႔ ကေလးဆရာ၀န္ပါပဲ။ ကြ်န္မ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတာ။ ကေလးဆရာ၀န္ကိုု ေတာင္းဆိုုလိုုက္ေသးတယ္။ ကြ်န္မ သားငယ္ကိုလဲဆက္ၾကည္႔ေပးဖိုု႔ပါ။ ကေလး ဆရာ၀န္က ေၿပာသြားတယ္။ မထင္ရဘူး က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ကေလး ေနာက္၁ေယာက္ကိုု ေခ်ာေခ်ာ ရွဴရွဴေမြးႏိုုင္တယ္ဆိုုၿပီး ေၿပာသြားပါေသးတယ္။ ကေလး ဆရာ၀န္က သားငယ္ အေၿခအေန ကိုုၿပန္ၾကည္႔ ခ်င္ပါတယ္ဆိုုၿပီး တနၤလာေန႔ ၿပန္လာခဲ႔ခိုုင္းပါတယ္။ သားငယ္ကိုု ၁၁နာရီမွာ ၿပန္လာ ပိုု႔ေပးပါ တယ္။ စေန ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွာ ကြ်န္မရုုံးကေန Congratulations ပန္းၿခင္းပိုု႔ေပးပါတယ္။ စေန ေန႔လည္ ၁နာရီ မွာ ေဆးရုုံကေန ဆင္းခဲ႔ပါတယ္။

မထင္မွတ္ပဲ သား ၂ေယာက္ မိခင္ၿဖစ္သြားရၿပန္ၿပီေပါ႔ ...

6 Days Old Nicky

Blog လာလည္သူအားလုုံး က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစရွင္ …..