ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ ဂ်င္း ႏွင့္ ငရုတ္ပြေၿခာက္ကိုေရာၿပီး စက္ႏွင့္ေရာၾကိတ္လိုက္ပါတယ္။ အမဲႏွပ္မွာ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ ၾကက္သြန္နီမ်ားမ်ား ထည့္ပါတယ္။ ဆီထည့္ၿပီး ကရေ၀းရြက္ကိုေမႊးေအာင္ ထည့္ပါတယ္။ ေမႊးလာၿပီ ဆိုမွ ၾကိတ္ထားေသာအရာမ်ား ကိုမီးေအးေအးၿဖင့္ ဆီသတ္ပါတယ္။ ႏြမ္းၿပီ ဆိုလ်င္ အေရာင္တင္မႈန့္အနည္းငယ္ ထည့္ပါတယ္။ ဆား၊ ဆႏြင္း၊ အခ်ိဳမႈန့္တို့ၿဖင့္ ႏွယ္ထားေသာ အမဲသားထည့္ပါတယ္။ အမဲသားကို ႏႈးအိေနတဲ့ အခ်ိန္ထိခ်က္ပါ။ ဆီၿပန္ၿပီး အမဲသားႏႈးၿပီဆိုလ်င္ ခ်လို့ရပါၿပီ။
Wednesday, December 30, 2009
Tuesday, December 29, 2009
၀က္နံရိုးႏွင့္ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းဆီၿပန္
၀က္သားကို အခ်ိဳခ်က္လိုက္၊ ဟင္းခ်က္လိုက္ ခ်က္ေနရတာ ရုိးေနလို့ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တဲ့အတိုင္း အဆန္းထြင္ၿပီး ခ်က္လိုက္တာ။ ခ်ဥ္ၿပံဳးၿပံဳး အစပ္ကေလးပါပါေတာ့ ခံတြင္းေတြ့ပါတယ္။ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ ဂ်င္း ႏွင့္ ငရုတ္ပြေၿခာက္ကိုေရာၿပီး စက္ႏွင့္ေရာၾကိတ္လိုက္ပါတယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကိုလည္း သင္ထားပါတယ္။ ၀က္နံရုိးကို ဆား၊ အခ်ိဳမႈန့္၊ ဆႏြင္းၿဖင့္ထည့္ၿပီး ႏွံေအာင္ႏွယ္ထားပါ။ ဆီထည့္ၿပီး ၾကိတ္ထားေသာအရာမ်ား ကိုမီးေအးေအးၿဖင့္ ဆီသတ္ပါတယ္။ ႏြမ္းၿပီဆိုလ်င္ အေရာင္တင္မႈန့္ အနည္းငယ္ထည့္ပါတယ္။ ၀က္နံရိုးထည့္ပါတယ္။ ဆီၿပန္လာေအာင္ ေစာင့္ၿပီး ႏႈးေအာင္ ေရ၃ေရ ထည့္ပါတယ္။ ငပိစိမ္းစာအနည္းငယ္ထည့္ပါတယ္။ ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ကို ၿခမ္းၿပီးထည့္ပါတယ္။ ဆီၿပန္ခါနီးအခ်ိန္မွ ခ်ဥ္ေပါင္ထည့္ပါတယ္။ ဆီၿပန္ၿပီး ခ်ဥ္ေပါင္ႏႈးၿပီဆိုလ်င္ စားလို့ရပါၿပီ။
Labels:
စားၾကမယ္
Monday, December 28, 2009
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ အတြက္ ၿပင္ဆင္ထားပံု
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ ၿပင္ဆင္ၿပီး
Christmas Eve က လုပ္စားၿဖစ္တာ။ ပ်င္းလို့ အခုမွပဲ တင္ၿဖစ္ေတာ့တယ္။ ေခါက္ဆြဲဖတ္က NTUC Fair Price က၀ယ္လာတဲ့ Fortune Teochew Mee Pok Noodles ပါ။ ၁ထုတ္ကို ၄ေယာက္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္းစားလို့ ရပါတယ္။ အိုး၁လံုးထဲမွာ ေရထည့္ၿပီး ေရပြက္ပြက္ဆူမွ ေခါက္ဆြဲဖတ္ထည့္ၿပဳတ္ပါ။ အရင္ဆံုး ၾကက္သားကို အခ်ိဳမႈန့္၊ ဆား ထည့္ၿပီး အသားထဲစိမ့္၀င္ေအာင္ႏွယ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ၾကက္သြန္ၿဖဴ ၂မႊာေလာက္ကို အခြံႏြာ၊ ဓားၿပားရုိက္ ၿပီး ၾကက္သားႏွင့္အတူ ဆီထြက္တဲ့ အထိႏႈးေအာင္ၿပဳတ္ပါတယ္။ ဘဲသားနဲ့လုပ္ရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဘဲသားနဲ့လုပ္ ရင္ၾကာမွာစိုးလို့ ၾကက္သားနဲ့ပဲလုပ္လုိက္တာပါ။ ၾကက္သားႏႈးၿပီဆိုလ်င္ ၾကက္သားဖတ္ေတြကို ဆယ္ၿပီး အေအးခံထားပါ။ ၿပီးရင္ ၾကက္သားကို အသားဖတ္ခ်ည္းပဲႏြင္ၿပီး ပါးပါးေလးၿဖစ္ေအာင္လွီးပါ။ ၾကက္အရိုးကို ၾကက္သားၿပဳတ္ထားေသာအိုးထဲ ၿပန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ကို ပါးပါးလွီးၿပီး ထည့္ပါတယ္။ ငရုတ္ေကာင္းမႈန့္ အနည္းငယ္ကိုလည္း ထည့္ပါတယ္။ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲအတြက္ လိုက္ဖက္တဲ့ အရည္ေသာက္၁ခြက္ ရပါၿပီ။ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲကို အေပၚကေန ဆီခ်က္ၿဖဴးရန္အတြက္ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို အစိတ္ေသးေသးေလးေတြ ၿဖစ္ေအာင္လွီးၿပီး မီးေအးေအး ၿဖင့္ေၾကာ္ပါ။ ဒီမွာ မေၾကာ္ထားဘူး။ ကြ်န္မေၾကာ္ရင္ တူးသြားၿပီး စားမေကာင္းမွာစိုးလို့။
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲစားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေခါက္ဆြဲဖတ္၊ ႏွမ္းဆီေမႊး၊ ပဲငံၿပာရည္အၾကည္၊ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန့္၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴေၾကာ္ကို အေပၚကေနလွေအာင္ၿဖဴးလိုက္ပါ။
Christmas Eve က လုပ္စားၿဖစ္တာ။ ပ်င္းလို့ အခုမွပဲ တင္ၿဖစ္ေတာ့တယ္။ ေခါက္ဆြဲဖတ္က NTUC Fair Price က၀ယ္လာတဲ့ Fortune Teochew Mee Pok Noodles ပါ။ ၁ထုတ္ကို ၄ေယာက္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္းစားလို့ ရပါတယ္။ အိုး၁လံုးထဲမွာ ေရထည့္ၿပီး ေရပြက္ပြက္ဆူမွ ေခါက္ဆြဲဖတ္ထည့္ၿပဳတ္ပါ။ အရင္ဆံုး ၾကက္သားကို အခ်ိဳမႈန့္၊ ဆား ထည့္ၿပီး အသားထဲစိမ့္၀င္ေအာင္ႏွယ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ၾကက္သြန္ၿဖဴ ၂မႊာေလာက္ကို အခြံႏြာ၊ ဓားၿပားရုိက္ ၿပီး ၾကက္သားႏွင့္အတူ ဆီထြက္တဲ့ အထိႏႈးေအာင္ၿပဳတ္ပါတယ္။ ဘဲသားနဲ့လုပ္ရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဘဲသားနဲ့လုပ္ ရင္ၾကာမွာစိုးလို့ ၾကက္သားနဲ့ပဲလုပ္လုိက္တာပါ။ ၾကက္သားႏႈးၿပီဆိုလ်င္ ၾကက္သားဖတ္ေတြကို ဆယ္ၿပီး အေအးခံထားပါ။ ၿပီးရင္ ၾကက္သားကို အသားဖတ္ခ်ည္းပဲႏြင္ၿပီး ပါးပါးေလးၿဖစ္ေအာင္လွီးပါ။ ၾကက္အရိုးကို ၾကက္သားၿပဳတ္ထားေသာအိုးထဲ ၿပန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ကို ပါးပါးလွီးၿပီး ထည့္ပါတယ္။ ငရုတ္ေကာင္းမႈန့္ အနည္းငယ္ကိုလည္း ထည့္ပါတယ္။ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲအတြက္ လိုက္ဖက္တဲ့ အရည္ေသာက္၁ခြက္ ရပါၿပီ။ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲကို အေပၚကေန ဆီခ်က္ၿဖဴးရန္အတြက္ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို အစိတ္ေသးေသးေလးေတြ ၿဖစ္ေအာင္လွီးၿပီး မီးေအးေအး ၿဖင့္ေၾကာ္ပါ။ ဒီမွာ မေၾကာ္ထားဘူး။ ကြ်န္မေၾကာ္ရင္ တူးသြားၿပီး စားမေကာင္းမွာစိုးလို့။
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲစားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေခါက္ဆြဲဖတ္၊ ႏွမ္းဆီေမႊး၊ ပဲငံၿပာရည္အၾကည္၊ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန့္၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴေၾကာ္ကို အေပၚကေနလွေအာင္ၿဖဴးလိုက္ပါ။
Labels:
ၿမန္မာ႔ရိုးရာ စားစရာ
Sunday, December 27, 2009
Singapore မွာ မိဘေမတၱာေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနၿပီလား
ဒီ Post ကိုေရးသင့္၊ မေရးသင့္ အခ်ိန္ယူၿပီး ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားယူရပါတယ္။ ကြ်န္မေရးထားတာကိုဖတ္ၿပီး ကြ်န္မကို ေတာ္ေတာ္အၿမင္ကတ္ၾက မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ မေရးလို့ကလည္း မၿဖစ္ၿပန္ပါဘူး။
Singapore မွာရွိေသာ လင္မယားတိုင္း ကိုယ္၀န္ရွိလာရင္ မ်ားေသာအားၿဖင့္ စဥ္းစားၾကတာကို ေၿပာခ်င္တာပါ။ သူမ်ားကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိုလည္း ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ၿခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ သိေစခ်င္တာေလး ၁ခုထဲပါ။ ဒီအခ်က္ကေလးကို စဥ္းစားမိရဲ့လားဆိုတာ သိေစခ်င္တာပါ။
မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကိုယ္၀န္ရွိလာၿပီဆိုလ်င္ ၉၅% က ရန္ကုန္ကိုၿပန္ၿပီး ကေလးၿပန္ေမြးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဒီမွာေမြးၿပီး ကိုယ္တိုင္ထိန္းတဲ့ မိခင္ဆိုတာ အေတာ့္ကိုရွားပါးပါတယ္။ ကေလးေမြးၿပီးၿပီဆိုလ်င္ ကေလးကို ကေလးထိန္းအၿပင္ အဖိုး၊ အဖြား၊ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ့ထားခဲ့ၿပီး ဒီကုိၿပန္လာၿပီး အလုပ္ၿပန္လုပ္ပါတယ္။ ကေလးထိန္းႏွင့္ထားခဲ့ရၿပီဆိုကတည္းက ဘယ္ေလာက္စိတ္ခ်ရမွာမို့လဲ။ ကြ်န္မ ေမာင္ေလးဆို ေမြးကတည္းက နာနီ နဲ့ပဲေနခဲ့ရတာ။ အဖြားေရွ့မွာ နာနီကထိန္းေပါ့။ နာနီက ကေလးကိုဆိတ္ဆြဲ၊ ရိုက္ေနလည္း အဖြားက ၿမင္ခ်င္မွ ၿမင္တာ၊ အဖိုးကေတာ့ သူဟာသူေအးေဆး ေနတာ။ ကြ်န္မဆို ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ကိုယ္ဟာကိုယ္ပဲထိန္းေတာ့မယ္။ ကိုယ္ကေလးကို သူမ်ားက ႏွိပ္စက္ေနတာ မၿမင္ရက္ပါဘူး။ ကိုယ္က ေယာက်္ားလည္း ယူေသးတယ္။ အသက္ၾကီးေနၿပီၿဖစ္ေသာ ၂ဖက္ မိဘေတြကို ကိုယ္ကၿပန္ၿပီးဒုကၡေပးသင့္ပါသလား။ သူတို့မွာ ဇရာကေထာက္လာေသာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးက စကားေၿပာလာၿပီေလ။ ဒီအခ်ိန္မွာ လူမမယ္ ေမြးကာစ ကေလးေလးကို လက္လြတ္စပယ္ အဖိုး၊ အဖြားေတြနဲ့ပစ္ထားၿပီး ဒီကိုၿပန္လာသင့္ပါသလား။ ဒီကေလးေလးအေပၚမွာ ထားရွိရမယ့္ မိဘေမတၱာကေကာ ဘယ္မွာပါလဲ။ ကြ်န္မ Blog ၁ခုမွာဖတ္ရပါတယ္။ ကေလးကို အဖိုး၊ အဖြားေတြနဲ့ထားခဲ့ၿပီး ေရးထားတာ လြမ္းေၾကာင္း၁ တဲ့။ ကြ်န္မထင္တာ ေနာက္ဆို လြမ္းေၾကာင္း ၃၆၅ ေတာင္ၿဖစ္မလားပဲ။ ေနာက္၁ခုက ကိုယ္က အဖိုး၊ အဖြားေတြနဲ့ ပစ္ထားၿပီး ဒီကိုလာၿပီး အလုပ္ကိုေကာေၿဖာင့္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ပိုက္ဆံေတြရၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈေကာရပါရဲ့လား။ လူတိုင္း ပိုက္ဆံ လိုခ်င္လို့ ရန္ကုန္ကေနလာၿပီး Singapore မွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတာပဲ။ ၁ခ်ိဳ့ေတြကေၿပာၾကတယ္။ ဆင္ေၿခေပါ့ေလ။ ဒီေလာက္ ေမြးကာစ ကေလးေလးကို ဘယ္လိုထိန္းတတ္မွာလဲ။ အဖိုး၊ အဖြားေတြ ထိန္းေတာ့ပိုေကာင္းတာေပါ့တဲ့။ ေကာင္းေရာ။ ဒါလား မိဘေမတၱာ။ ကိုယ့္ကေလးၾကီးလာတဲ့အခ်ိန ္ကြ်န္ေတာ္၊ ကြ်န္မကိုဘယ္လိုထိန္းခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လိုပူပန္ခဲ့သလဲလို့ ၿပန္ေမးတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုၿပန္ေၿဖၾကမလဲ။ ေၿဖေကာ ေၿဖတတ္ၾကရဲ့လား။
ကြ်န္မဒီ Post ကိုဖတ္တဲ့သူတိုင္းေမးလာၾကရင္ ကြ်န္မမွာ အေကာင္းဆံုးအေၿဖရွိၿပီသားပါ။ ကြ်န္မ ကိုယ္တိုင္၀မ္းနဲ့လြယ္ၿပီးေမြးလာတဲ့ကေလးကို ကိုယ္တိုင္ပဲထိန္းမွာပါ။ ဘယ္သူမွလည္း လာမထိန္းေပးပါဘူး။ ကြ်န္မ ေမြးကင္းစကေလးကို ထိန္းလည္းမထိန္းတတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကဆို ေမြးကာစ ကေလးကိုခ်ီရမွာ အရမ္းေၾကာက္တာ။ ခ်ီေတာင္မခ်ီရဲဘူး။ အခု မေမြးခင္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရလဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ၿပန္တဲ့အခ်ိန္က ၀ယ္လာတဲ့စာအုပ္ေတြကို ထပ္ခါတလဲလဲ ဖတ္ရတယ္။ Website ေတြမွာရွာၿပီး ဖတ္ရတယ္။ ေမြးၿပီးတဲ့သူေတြကို ၿပန္ၿပီးေမးရတယ္။ ကေလးအတြက္လုိမယ့္အရာေတြကို ခုခ်ိန္ကတည္းက စုေဆာင္းရတယ္။ ေမြးၿပီးရင္ေတာင္ ဘယ္လိုထိန္းရပါ့မလဲဆိုတာ ေတြးေတာင္မေတြးရဲဘူး။
ကြ်န္မ Singapore မွာအမ်ားတကာ လုပ္သလိုလုပ္ဖို့ အခ်ိန္ယူၿပီး ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားပါေသးတယ္။ ကြ်န္မ အေဖက ၆၃ႏွစ္၊ ေယာက္ခမက ၇၀ေက်ာ္၊ သူတို့ဆီမွာ ကေလးကိုပစ္ထားၿပီး ဒီကိုအလုပ္ၿပန္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မတို့ေလာက္ ေမြးရက်ိဳးနပ္တဲ့ သား၊ သမီးေတြၿဖစ္လာပါ့မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကေလးကို ေႏြးေထြးမႈ မေပးႏိုင္တဲ့၊ မိခင္စိတ္၊ ဖခင္စိတ္ကင္းမဲ့ေနၾကၿပီလားဆိုတာပါပဲ။ သူမ်ားေတြသံုးသလို၊ ရွာသလို ကြ်န္မလည္း Full-Time အလုပ္လုပ္ၿပီး သံုးခ်င္တာေပါ့။ အခုခ်ိန္မွာ ေငြမ်က္ႏွာေနာက္ကိုလိုက္ေနလို့ မၿဖစ္ေသးပါဘူး။ကြ်န္မရဲ့ စိတ္ကိုက လက္မခံႏိုင္တာ။ ကြ်န္မအေမဆို ကြ်န္မ၃ႏွစ္အထိ ကိုယ္တိုင္ထိန္းခဲ့တာ။ ၃ႏွစ္ၿပည့္ေတာ့မွ အလုပ္ၿပန္ စလုပ္တာ။ မနက္ဆို အဖိုး၊ အဖြားေတြဆီမွာ ထားခဲ့ၿပီး ညေန အလုပ္ကၿပန္လာမွ ၿပန္လာေခၚတာ။ ကြ်န္မကေလးကို Day Care Centre လည္းပို့ဖို့စိတ္မကူးပါဘူး။ ကေလး ၁ႏွစ္ၿပည့္မွ အလုပ္ၿပန္လုပ္မွာပါ။ မလုပ္လို့ကလည္းမၿဖစ္ၿပန္ပါဘူး။ PR ၿဖစ္ကတည္းက အခုအခ်ိန္ထိ CPF ၁ၿပားမွမရွိေသးပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မေရာက္ခင္ ေရွ့ဆက္ဘာလုပ္သင့္သလဲ ဆိုတာ ကေလး၆လ ၿပည့္မွပဲ ဆံုးၿဖတ္ေတာ့မယ္။ ရန္ကုန္ကိုၿပန္ပို့ဖို့ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကိုဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်မယ့္အထဲမွာ မပါပါဘူး။
Singapore မွာ ၁ခ်ိန္မွာ မိခင္ၿဖစ္လာမည့္သူေတြ၊ ဖခင္ၿဖစ္လာမည့္သူေတြ မိဘေမတၱာကို ကိုယ္ေမြးလာမယ့္ သား၊ သမီးအေပၚမွာ အေကာင္းဆံုး ေႏြးေထြးမႈမ်ားကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပးႏိုင္ၾကပါေစ။ ကိုယ္ေမြးလာမည့္သား၊ သမီး အေပၚ ပိုက္ဆံေတြပို့ေပးေနယံုမွ်ၿဖင့္ ဒါကို မိဘေမတၱာလို့ မေခၚသင့္ပါဘူး။ အေပၚယံေငြေၾကးပစၥည္းထက္ ေႏြးေထြးတဲ့ မိဘရဲ့ေမတၱာအရိပ္ ဘယ္ဟာက ပိုၿမတ္ပါသလဲရွင္ .....
Singapore မွာရွိေသာ လင္မယားတိုင္း ကိုယ္၀န္ရွိလာရင္ မ်ားေသာအားၿဖင့္ စဥ္းစားၾကတာကို ေၿပာခ်င္တာပါ။ သူမ်ားကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိုလည္း ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ၿခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ သိေစခ်င္တာေလး ၁ခုထဲပါ။ ဒီအခ်က္ကေလးကို စဥ္းစားမိရဲ့လားဆိုတာ သိေစခ်င္တာပါ။
မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကိုယ္၀န္ရွိလာၿပီဆိုလ်င္ ၉၅% က ရန္ကုန္ကိုၿပန္ၿပီး ကေလးၿပန္ေမြးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဒီမွာေမြးၿပီး ကိုယ္တိုင္ထိန္းတဲ့ မိခင္ဆိုတာ အေတာ့္ကိုရွားပါးပါတယ္။ ကေလးေမြးၿပီးၿပီဆိုလ်င္ ကေလးကို ကေလးထိန္းအၿပင္ အဖိုး၊ အဖြား၊ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ့ထားခဲ့ၿပီး ဒီကုိၿပန္လာၿပီး အလုပ္ၿပန္လုပ္ပါတယ္။ ကေလးထိန္းႏွင့္ထားခဲ့ရၿပီဆိုကတည္းက ဘယ္ေလာက္စိတ္ခ်ရမွာမို့လဲ။ ကြ်န္မ ေမာင္ေလးဆို ေမြးကတည္းက နာနီ နဲ့ပဲေနခဲ့ရတာ။ အဖြားေရွ့မွာ နာနီကထိန္းေပါ့။ နာနီက ကေလးကိုဆိတ္ဆြဲ၊ ရိုက္ေနလည္း အဖြားက ၿမင္ခ်င္မွ ၿမင္တာ၊ အဖိုးကေတာ့ သူဟာသူေအးေဆး ေနတာ။ ကြ်န္မဆို ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ကိုယ္ဟာကိုယ္ပဲထိန္းေတာ့မယ္။ ကိုယ္ကေလးကို သူမ်ားက ႏွိပ္စက္ေနတာ မၿမင္ရက္ပါဘူး။ ကိုယ္က ေယာက်္ားလည္း ယူေသးတယ္။ အသက္ၾကီးေနၿပီၿဖစ္ေသာ ၂ဖက္ မိဘေတြကို ကိုယ္ကၿပန္ၿပီးဒုကၡေပးသင့္ပါသလား။ သူတို့မွာ ဇရာကေထာက္လာေသာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးက စကားေၿပာလာၿပီေလ။ ဒီအခ်ိန္မွာ လူမမယ္ ေမြးကာစ ကေလးေလးကို လက္လြတ္စပယ္ အဖိုး၊ အဖြားေတြနဲ့ပစ္ထားၿပီး ဒီကိုၿပန္လာသင့္ပါသလား။ ဒီကေလးေလးအေပၚမွာ ထားရွိရမယ့္ မိဘေမတၱာကေကာ ဘယ္မွာပါလဲ။ ကြ်န္မ Blog ၁ခုမွာဖတ္ရပါတယ္။ ကေလးကို အဖိုး၊ အဖြားေတြနဲ့ထားခဲ့ၿပီး ေရးထားတာ လြမ္းေၾကာင္း၁ တဲ့။ ကြ်န္မထင္တာ ေနာက္ဆို လြမ္းေၾကာင္း ၃၆၅ ေတာင္ၿဖစ္မလားပဲ။ ေနာက္၁ခုက ကိုယ္က အဖိုး၊ အဖြားေတြနဲ့ ပစ္ထားၿပီး ဒီကိုလာၿပီး အလုပ္ကိုေကာေၿဖာင့္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ပိုက္ဆံေတြရၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈေကာရပါရဲ့လား။ လူတိုင္း ပိုက္ဆံ လိုခ်င္လို့ ရန္ကုန္ကေနလာၿပီး Singapore မွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတာပဲ။ ၁ခ်ိဳ့ေတြကေၿပာၾကတယ္။ ဆင္ေၿခေပါ့ေလ။ ဒီေလာက္ ေမြးကာစ ကေလးေလးကို ဘယ္လိုထိန္းတတ္မွာလဲ။ အဖိုး၊ အဖြားေတြ ထိန္းေတာ့ပိုေကာင္းတာေပါ့တဲ့။ ေကာင္းေရာ။ ဒါလား မိဘေမတၱာ။ ကိုယ့္ကေလးၾကီးလာတဲ့အခ်ိန ္ကြ်န္ေတာ္၊ ကြ်န္မကိုဘယ္လိုထိန္းခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လိုပူပန္ခဲ့သလဲလို့ ၿပန္ေမးတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုၿပန္ေၿဖၾကမလဲ။ ေၿဖေကာ ေၿဖတတ္ၾကရဲ့လား။
ကြ်န္မဒီ Post ကိုဖတ္တဲ့သူတိုင္းေမးလာၾကရင္ ကြ်န္မမွာ အေကာင္းဆံုးအေၿဖရွိၿပီသားပါ။ ကြ်န္မ ကိုယ္တိုင္၀မ္းနဲ့လြယ္ၿပီးေမြးလာတဲ့ကေလးကို ကိုယ္တိုင္ပဲထိန္းမွာပါ။ ဘယ္သူမွလည္း လာမထိန္းေပးပါဘူး။ ကြ်န္မ ေမြးကင္းစကေလးကို ထိန္းလည္းမထိန္းတတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကဆို ေမြးကာစ ကေလးကိုခ်ီရမွာ အရမ္းေၾကာက္တာ။ ခ်ီေတာင္မခ်ီရဲဘူး။ အခု မေမြးခင္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရလဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ၿပန္တဲ့အခ်ိန္က ၀ယ္လာတဲ့စာအုပ္ေတြကို ထပ္ခါတလဲလဲ ဖတ္ရတယ္။ Website ေတြမွာရွာၿပီး ဖတ္ရတယ္။ ေမြးၿပီးတဲ့သူေတြကို ၿပန္ၿပီးေမးရတယ္။ ကေလးအတြက္လုိမယ့္အရာေတြကို ခုခ်ိန္ကတည္းက စုေဆာင္းရတယ္။ ေမြးၿပီးရင္ေတာင္ ဘယ္လိုထိန္းရပါ့မလဲဆိုတာ ေတြးေတာင္မေတြးရဲဘူး။
ကြ်န္မ Singapore မွာအမ်ားတကာ လုပ္သလိုလုပ္ဖို့ အခ်ိန္ယူၿပီး ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားပါေသးတယ္။ ကြ်န္မ အေဖက ၆၃ႏွစ္၊ ေယာက္ခမက ၇၀ေက်ာ္၊ သူတို့ဆီမွာ ကေလးကိုပစ္ထားၿပီး ဒီကိုအလုပ္ၿပန္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မတို့ေလာက္ ေမြးရက်ိဳးနပ္တဲ့ သား၊ သမီးေတြၿဖစ္လာပါ့မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကေလးကို ေႏြးေထြးမႈ မေပးႏိုင္တဲ့၊ မိခင္စိတ္၊ ဖခင္စိတ္ကင္းမဲ့ေနၾကၿပီလားဆိုတာပါပဲ။ သူမ်ားေတြသံုးသလို၊ ရွာသလို ကြ်န္မလည္း Full-Time အလုပ္လုပ္ၿပီး သံုးခ်င္တာေပါ့။ အခုခ်ိန္မွာ ေငြမ်က္ႏွာေနာက္ကိုလိုက္ေနလို့ မၿဖစ္ေသးပါဘူး။ကြ်န္မရဲ့ စိတ္ကိုက လက္မခံႏိုင္တာ။ ကြ်န္မအေမဆို ကြ်န္မ၃ႏွစ္အထိ ကိုယ္တိုင္ထိန္းခဲ့တာ။ ၃ႏွစ္ၿပည့္ေတာ့မွ အလုပ္ၿပန္ စလုပ္တာ။ မနက္ဆို အဖိုး၊ အဖြားေတြဆီမွာ ထားခဲ့ၿပီး ညေန အလုပ္ကၿပန္လာမွ ၿပန္လာေခၚတာ။ ကြ်န္မကေလးကို Day Care Centre လည္းပို့ဖို့စိတ္မကူးပါဘူး။ ကေလး ၁ႏွစ္ၿပည့္မွ အလုပ္ၿပန္လုပ္မွာပါ။ မလုပ္လို့ကလည္းမၿဖစ္ၿပန္ပါဘူး။ PR ၿဖစ္ကတည္းက အခုအခ်ိန္ထိ CPF ၁ၿပားမွမရွိေသးပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မေရာက္ခင္ ေရွ့ဆက္ဘာလုပ္သင့္သလဲ ဆိုတာ ကေလး၆လ ၿပည့္မွပဲ ဆံုးၿဖတ္ေတာ့မယ္။ ရန္ကုန္ကိုၿပန္ပို့ဖို့ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကိုဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်မယ့္အထဲမွာ မပါပါဘူး။
Singapore မွာ ၁ခ်ိန္မွာ မိခင္ၿဖစ္လာမည့္သူေတြ၊ ဖခင္ၿဖစ္လာမည့္သူေတြ မိဘေမတၱာကို ကိုယ္ေမြးလာမယ့္ သား၊ သမီးအေပၚမွာ အေကာင္းဆံုး ေႏြးေထြးမႈမ်ားကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပးႏိုင္ၾကပါေစ။ ကိုယ္ေမြးလာမည့္သား၊ သမီး အေပၚ ပိုက္ဆံေတြပို့ေပးေနယံုမွ်ၿဖင့္ ဒါကို မိဘေမတၱာလို့ မေခၚသင့္ပါဘူး။ အေပၚယံေငြေၾကးပစၥည္းထက္ ေႏြးေထြးတဲ့ မိဘရဲ့ေမတၱာအရိပ္ ဘယ္ဟာက ပိုၿမတ္ပါသလဲရွင္ .....
Labels:
My Life
Saturday, December 12, 2009
ငါးခူ ငါးဆုတ္ ဆီၿပန္ဟင္း
ငါးခူအၾကီးၾကီး၁ေကာင္ကို ေခါင္းမပါ ငံၿပာရည္၊ အခ်ိဳမႈန့္တို့ၿဖင့္ ႏွယ္ၿပီးၿပဳတ္ပါ။ (စပါးလင္ကိုထည့္ၿပဳတ္လို့လည္းရပါတယ္)။ ငါးခူႏႈးၿပီဆိုလ်င္ အသားခ်ည္းပဲႏြင္ၿပီး ငရုတ္ဆံုထဲမွာထည့္ၿပီး ညက္ေနေအာင္ေထာင္းပါ။ ဒါအၿပင္ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန့္ပါထည့္ၿပီး ေရာႏွယ္လိုက္ပါ။ လက္ၿဖင့္အေနေတာ္ အရြယ္လံုးပါ။ ဆီထည့္ၿပီး ငါးခူလံုးမ်ားကို ေၾကာ္ပါ။ ငါးခူၿပဳတ္ရည္ႏွင့္ငါးခူရိုးကို ခ်ဥ္ရည္ဟင္းထဲေလာင္းထည့္လိုက္ပါ။ အားလံုးအဆင္သင့္ၿဖစ္ၿပီ ဆိုလ်င္ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ ဂ်င္း၊ ငရုတ္ပြေၿခာက္ကို ညက္ေနေအာင္ေထာင္းၿပီး ဆီသတ္ပါ။ ဆီသတ္ထားတာ ႏြမ္းလာၿပီဆိုလ်င္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၁လံုးကို ပါးပါးလွီးထားတာ ထည့္ပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႏြမ္းလာၿပီဆိုလ်င္ ေၾကာ္ထားေသာငါးခူလံုးမ်ားကို ထည့္ပါတယ္။ ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ကို ၿခမ္းၿပီးထည့္ပါတယ္။ ခ်ခါနီးမွ ေမြးေအာင္ နံနံပင္ေလး အုပ္လုိက္ပါတယ္။
Labels:
စားၾကမယ္
ဒန့့္သလြန္ု ငါးခူေခါင္း ခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်ိဳ
ဒီေန့ခ်က္တာ ငါးခူ ငါးဆုတ္ ဆီၿပန္ဟင္း ႏွင့္ ဒန့္သလြန္ုငါးခူ ေခါင္းခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်ိဳပါ။ အရင္ဆံုး ဒန့္သလြန္ုငါးခူ ေခါင္းခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်ိဳ ဘယ္လုိ ခ်က္လဲဆိုတာ ေၿပာၿပပါ့မယ္။
ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ ဂ်င္း၊ ငရုတ္အပြေၿခာက္ကိုညက္ေနေအာင္ေထာင္းပါ။ ဆီထည့္ၿပီး ပ်ဥ္ေတာ္သိမ္ရြက္ကို ဆီသတ္ပါတယ္။ ေထာင္းထားေသာအရာမ်ားကိုထည့္ပါတယ္။ ႏြမ္းသြားၿပီဆိုလ်င္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၁လံုးကို ပါးပါးလွီးၿပီးထည့္ပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေၾကၿပီဆိုမွ ငါးခူေခါင္း ကိုထည့္ ပါတယ္။ ငါးၿငီနံေပ်ာက္ၿပီဆိုမွ လွီးထားေသာဒန့္သလြန္ကိုထည့္ပါတယ္။ (ဒန့္သလြန္ေတာင့္ကို ဓားၿဖင့္ၿခစ္ပါတယ္)။ ငါးခူၿပဳတ္ထားေသာ အရည္ကိုထည့္ပါတယ္။ ငါးခူႏြင္ၿပီးသား ငါးခူရိုးကိုပါ ထည့္ပါတယ္။ ပိုၿပီးခ်ိဳေအာင္လို့ပါ။ ငပိစိမ္းစားအနည္းငယ္၊ မန္က်ည္းမွည့္ကို အရည္ေဖ်ာ္ၿပီး ထည့္ပါ။ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန့္ထည့္ပါ။ ဒန့္သလြန္ႏႈးၿပီဆိုလ်င္ ခ်လို့ရပါၿပီ။
ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ ဂ်င္း၊ ငရုတ္အပြေၿခာက္ကိုညက္ေနေအာင္ေထာင္းပါ။ ဆီထည့္ၿပီး ပ်ဥ္ေတာ္သိမ္ရြက္ကို ဆီသတ္ပါတယ္။ ေထာင္းထားေသာအရာမ်ားကိုထည့္ပါတယ္။ ႏြမ္းသြားၿပီဆိုလ်င္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၁လံုးကို ပါးပါးလွီးၿပီးထည့္ပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေၾကၿပီဆိုမွ ငါးခူေခါင္း ကိုထည့္ ပါတယ္။ ငါးၿငီနံေပ်ာက္ၿပီဆိုမွ လွီးထားေသာဒန့္သလြန္ကိုထည့္ပါတယ္။ (ဒန့္သလြန္ေတာင့္ကို ဓားၿဖင့္ၿခစ္ပါတယ္)။ ငါးခူၿပဳတ္ထားေသာ အရည္ကိုထည့္ပါတယ္။ ငါးခူႏြင္ၿပီးသား ငါးခူရိုးကိုပါ ထည့္ပါတယ္။ ပိုၿပီးခ်ိဳေအာင္လို့ပါ။ ငပိစိမ္းစားအနည္းငယ္၊ မန္က်ည္းမွည့္ကို အရည္ေဖ်ာ္ၿပီး ထည့္ပါ။ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန့္ထည့္ပါ။ ဒန့္သလြန္ႏႈးၿပီဆိုလ်င္ ခ်လို့ရပါၿပီ။
Labels:
စားၾကမယ္
Wednesday, December 9, 2009
သရဏံဂံုတည္ၿခင္း အက်ိဳးေက်းဇူး
ဗုဒၶံသရဏံ ဂစၧာမိ
ဓမၼံသရဏံ ဂစၧာမိ
သံဃံသရဏံ ဂစၧာမိ
ကြ်န္မရြတ္ခဲ့တာသိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက ရြတ္ခဲ့တာ။ ကြ်န္မနဲ့သိတဲ့သူတိုင္းကို ဓမၼလက္ေဆာင္ေပးေ၀ခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ယေန့အခ်ိန္ထိ မရြတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကြ်န္မနဲ့သိတဲ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၉န၀င္းရြတ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။
ကြ်န္မဒီလက္ေဆာင္ကို အေဒၚ၀မ္းကြဲရဲ့ေယာက်္ားဆီက ရခဲ့တာပါ။ သူနဲ့ေတြ့ေတာ့ ဘုရား တရားေကာ လုပ္ၿဖစ္ရဲ့လားလို့ ေမးပါတယ္။ ကြ်န္မက လုပ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ၉န၀င္းအဓိဌာန္ပုတီးစိပ္ၿဖစ္ပါတယ္ဆိုေတာ့ သူကဘုရားရွစ္ခိုးတယ္ဆိုတာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ဆုေတာင္းၿပီးမလုပ္ရဘူး။ သမီးဒါေလး ရြတ္ၾကည့္ပါလား။ သမီးအေနနဲ့ရြတ္ရတာလည္း လြယ္တယ္။ ၁မိနစ္ေတာင္မၾကာပါဘူး၊ အခ်ိန္တိုင္းရြတ္ပါတဲ့။ ဒါပဲေၿပာသြားတာ။ သူက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တရုတ္လူမ်ိဳးပါ။ အခုခ်ိန္မွာ သိန္းေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီးခ်မ္းသာေပမယ့္ ၾကြားၾကြား၀ါ၀ါမရွိ။ ေနတာက သာမန္လူတန္းစားလိုပဲ ေနပါတယ္။
ကြ်န္မလည္းသူနဲ့ဆံုၿပီး ၁လေလာက္ေနမွ စရြတ္ၿဖစ္တယ္။ ကြ်န္မ ေခါင္းထဲမွာ မနက္ၿဖန္စရြတ္မယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ေန့ည အိပ္ခါနီးမွ သတိရတယ္။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ၂ပတ္ေလာက္ၾကာတယ္။ မနက္မိုးလင္းအိပ္ရာထခ်ိန္ကစလို့ ညအိပ္ရာ၀င္တဲ့အခ်ိန္ထိ အခ်ိန္တိုင္းရြတ္ရတာ။
မနက္အိပ္ရာထခ်ိန္၊ မ်က္ႏွာမသစ္ခင္၊ မ်က္ႏွာသစ္ေနစဥ္၊ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး၊ ေခါင္းမၿဖီးခင္၊ ေခါင္းၿဖီးေနစဥ္၊ သနပ္ခါးမလိမ္းခင္၊ သနပ္ခါး လိမ္းေနစဥ္၊ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးစဥ္၊ အက္်ီမလဲခင္၊ လဲေနစဥ္၊ ထမင္းမစားခင္၊ ထမင္းစားေနစဥ္၊ ထမင္းစားၿပီး အစရွိသၿဖင့္ ယုတ္စြအဆံုး အိမ္သာတက္ တာကအစ ရြတ္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုအခ်ိန္ၿပည့္ ထိထိမိမိရြတ္ႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ေလ့က်င့္ယူရပါတယ္။ အနည္းဆံုး၁လ ေက်ာ္ၾကာပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့ ဆုေတာင္း၁ခုမွ မပါရပါဘူး။ သရဏဂံုရြတ္ရၿခင္းအက်ိဳးေက်းဇူးကေတာ့ ၿမတ္စြာဘုရားကို ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္တုိင္း ကို မလုပ္ခင္မွာ သတိရလိုက္ၿခင္းပါ။ ရြတ္ၾကည့္ပါ။ အရမ္းထူးၿခားပါတယ္။ ရြတ္ခဲ့တဲ့ အၾကိမ္စိတ္လာခဲ့လို့ရွိရင္ ပထမဦးစြာ ကံဆိုးတာေတြကို ရင္ဆိုင္ရပါမယ္။ ၿပီးရင္ ကံေကာင္းတာမ်ား ဘယ္သူမွေတာင္လိုက္မမွီပါဘူးရွင္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ဆီကိုေကာင္းတာေတြ ေရာက္လာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ရဲ့စိတ္က အလုိလိုေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္။ ၁ရက္၊ ၂ရက္ေနရင္ သတင္းေကာင္းၾကားရေတာ့တာပါပဲ။ မေကာင္းတဲ့သတင္းၾကားရမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မရဲ့စိတ္က အလိုလို မၾကည္ေတာ့ပဲ စိတ္ထဲမွာေလးေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ကြ်န္မရြတ္လာတာ ၂ႏွစ္နီးပါးပါ။ ဒီ Singapore ေရာက္ၿပီးမွပဲ ပ်က္သြားတာ။ အခုၿပန္ရြတ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၿပည့္ရြတ္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနဆဲပါ။
သူငယ္ခ်င္းတို့လည္း ရြတ္ၾကည့္ၾကပါ။ ကြ်န္မရဲ့ ဓမၼလက္ေဆာင္ေပါ့ေနာ္ ...
ဓမၼံသရဏံ ဂစၧာမိ
သံဃံသရဏံ ဂစၧာမိ
ကြ်န္မရြတ္ခဲ့တာသိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက ရြတ္ခဲ့တာ။ ကြ်န္မနဲ့သိတဲ့သူတိုင္းကို ဓမၼလက္ေဆာင္ေပးေ၀ခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ယေန့အခ်ိန္ထိ မရြတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကြ်န္မနဲ့သိတဲ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၉န၀င္းရြတ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။
ကြ်န္မဒီလက္ေဆာင္ကို အေဒၚ၀မ္းကြဲရဲ့ေယာက်္ားဆီက ရခဲ့တာပါ။ သူနဲ့ေတြ့ေတာ့ ဘုရား တရားေကာ လုပ္ၿဖစ္ရဲ့လားလို့ ေမးပါတယ္။ ကြ်န္မက လုပ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ၉န၀င္းအဓိဌာန္ပုတီးစိပ္ၿဖစ္ပါတယ္ဆိုေတာ့ သူကဘုရားရွစ္ခိုးတယ္ဆိုတာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ဆုေတာင္းၿပီးမလုပ္ရဘူး။ သမီးဒါေလး ရြတ္ၾကည့္ပါလား။ သမီးအေနနဲ့ရြတ္ရတာလည္း လြယ္တယ္။ ၁မိနစ္ေတာင္မၾကာပါဘူး၊ အခ်ိန္တိုင္းရြတ္ပါတဲ့။ ဒါပဲေၿပာသြားတာ။ သူက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တရုတ္လူမ်ိဳးပါ။ အခုခ်ိန္မွာ သိန္းေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီးခ်မ္းသာေပမယ့္ ၾကြားၾကြား၀ါ၀ါမရွိ။ ေနတာက သာမန္လူတန္းစားလိုပဲ ေနပါတယ္။
ကြ်န္မလည္းသူနဲ့ဆံုၿပီး ၁လေလာက္ေနမွ စရြတ္ၿဖစ္တယ္။ ကြ်န္မ ေခါင္းထဲမွာ မနက္ၿဖန္စရြတ္မယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ေန့ည အိပ္ခါနီးမွ သတိရတယ္။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ၂ပတ္ေလာက္ၾကာတယ္။ မနက္မိုးလင္းအိပ္ရာထခ်ိန္ကစလို့ ညအိပ္ရာ၀င္တဲ့အခ်ိန္ထိ အခ်ိန္တိုင္းရြတ္ရတာ။
မနက္အိပ္ရာထခ်ိန္၊ မ်က္ႏွာမသစ္ခင္၊ မ်က္ႏွာသစ္ေနစဥ္၊ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး၊ ေခါင္းမၿဖီးခင္၊ ေခါင္းၿဖီးေနစဥ္၊ သနပ္ခါးမလိမ္းခင္၊ သနပ္ခါး လိမ္းေနစဥ္၊ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးစဥ္၊ အက္်ီမလဲခင္၊ လဲေနစဥ္၊ ထမင္းမစားခင္၊ ထမင္းစားေနစဥ္၊ ထမင္းစားၿပီး အစရွိသၿဖင့္ ယုတ္စြအဆံုး အိမ္သာတက္ တာကအစ ရြတ္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုအခ်ိန္ၿပည့္ ထိထိမိမိရြတ္ႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ေလ့က်င့္ယူရပါတယ္။ အနည္းဆံုး၁လ ေက်ာ္ၾကာပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့ ဆုေတာင္း၁ခုမွ မပါရပါဘူး။ သရဏဂံုရြတ္ရၿခင္းအက်ိဳးေက်းဇူးကေတာ့ ၿမတ္စြာဘုရားကို ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္တုိင္း ကို မလုပ္ခင္မွာ သတိရလိုက္ၿခင္းပါ။ ရြတ္ၾကည့္ပါ။ အရမ္းထူးၿခားပါတယ္။ ရြတ္ခဲ့တဲ့ အၾကိမ္စိတ္လာခဲ့လို့ရွိရင္ ပထမဦးစြာ ကံဆိုးတာေတြကို ရင္ဆိုင္ရပါမယ္။ ၿပီးရင္ ကံေကာင္းတာမ်ား ဘယ္သူမွေတာင္လိုက္မမွီပါဘူးရွင္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ဆီကိုေကာင္းတာေတြ ေရာက္လာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ရဲ့စိတ္က အလုိလိုေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္။ ၁ရက္၊ ၂ရက္ေနရင္ သတင္းေကာင္းၾကားရေတာ့တာပါပဲ။ မေကာင္းတဲ့သတင္းၾကားရမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မရဲ့စိတ္က အလိုလို မၾကည္ေတာ့ပဲ စိတ္ထဲမွာေလးေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ကြ်န္မရြတ္လာတာ ၂ႏွစ္နီးပါးပါ။ ဒီ Singapore ေရာက္ၿပီးမွပဲ ပ်က္သြားတာ။ အခုၿပန္ရြတ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၿပည့္ရြတ္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနဆဲပါ။
သူငယ္ခ်င္းတို့လည္း ရြတ္ၾကည့္ၾကပါ။ ကြ်န္မရဲ့ ဓမၼလက္ေဆာင္ေပါ့ေနာ္ ...
Labels:
My Life
Tuesday, December 8, 2009
ဘ၀လမ္းစဥ္
Facebook မွာပံုေတြၾကည့္ရင္းနဲ့ ၾကိဳက္လြန္းလို့ အားလံုးအတြက္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။
- မေမ့မေလ်ာ့စဥ္းစားပါ။
- သိေအာင္ၾကိဳးစားပါ။
- ကိုယ္မပ်က္ပါေစႏွင့္။
- သူတစ္ပါးစိတ္မဆင္းရဲပါေစႏွင့္။
- မိဘကိုစားႏိုင္တဲ့အခါေကြ်းပါ၊ ေသမွမငိုပါႏွင့္။
- သူမ်ားအၿပစ္ကို မေၿပာနဲ့၊ ကိုယ့္အၿပစ္ကိုသာ ရွႈပါ။
- ၿဗဟစိုရ္တရား အၿမဲပြားမ်ား၍ ကိုယ္တြင္းသီလတရားၿမဲပါေစ။
- အလိုက္သိပါ၊ အားနာပါ၊ အရွက္အေၾကာက္ရွိပါ။
- ၾကီးသူကိုရိုေသပါ၊ ရြယ္သူကိုေလးစားပါ၊ ငယ္သူကိုသနားပါ။
- မစူးစမ္းမဆင္ၿခင္ပဲ မေၿပာပါနဲ့၊ မလုပ္ပါနဲ့၊ အၿမဲသတိထားပါ။
- ႏိုင္လိုသူကို အရွံဳးေပးက စိတ္ႏွလံုးေအးၿမသည္။
- မွ်မွ်တတေၿပာဆိုပါ။
- ေန့စဥ္စစ္ေဆးမွၾကီးပြားႏိုင္သည္။
- မေကာင္းတဲ့အကုသိုလ္စိတ္ရိုင္းစိတ္မိုက္မ်ားကို ပယ္ရွားပါ။
- သူမ်ားၾကီးပြားခ်မ္းသာတာကို မနာလို၊ မရွဴစိမ့္ မရွိပါေစႏွင့္။
- ေနရာတိုင္းမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမ်ားမ်ားထားပါ၊
- မိမိကိုယ္ကိုဆံုးမၿခင္းကသာ၍ ေကာင္းသည္။
- မာနကို ႏွိမ္ခ်၊ လူ၏တန္ဖိုးကိုၿမွင့္တင္ပါ၊ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ပါ။
- အရာရာမွာ ေစတနာ၊ တာ၀န္နဲ့စိတ္ေကာင္း၁ခုထားပါ။
- မြန္ၿမတ္ေသာ ၀ိပသာနာတရား အားထုတ္ၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။
Labels:
General Knowledge
Thursday, December 3, 2009
Tom Yum Paste နဲ့ခ်က္တဲ့ ဟင္းခ်ိဳ
ဒီေန့ညေနခ်က္တဲ့ ဟင္းခ်ိဳပါ။ Fair Price တံဆိပ္ Tom Yum Paste နဲ့ခ်က္ထားတာပါ။ ဒီေန့ စားမေကာင္းလို့ ေန့လည္စာကို အၿပင္မွာ ၀ယ္စားၿဖစ္တယ္။ ကိုယ္ဟာကိုယ္ခ်က္ၿပီး စားမေကာင္းတာ။ ကိုယ္ခ်က္တဲ့ဟင္းဆို စားခ်င္စိတ္မရွိဘူးၿဖစ္ေနတယ္။
ရန္ကုန္သြားလည္တုန္းက ဘာစားေကာင္းသလဲမေမးနဲ့။ တစ္ညေနထဲစားတာေတြအမ်ားၾကီးပဲ။ အခုေတာ့ စားခ်င္ေပမယ့္လည္း ၾကက္၊ ၀က္၊ ပုဇြန္ ႏွင့္ ၿပည္ၾကီးငါးဘ၀ထဲမွာ Life Cycle လိုပဲက်င္လည္ေနရတယ္။
ကြ်န္မခ်က္ထား ဘယ္ေလာက္မွမၾကာဘူး။ ခ်က္မယ့္အိုးထဲကို စပါးလင္၊ ၾကက္သြန္နီပါးပါးလွီးထားတာ၊ Tom Yum Paste ဟင္းခတ္ဇြန္း ၁ဇြန္း၊ ၾကက္ရိုး၊ ၿပည္ၾကီးငါး၊ ပုဇြန္၊ မႈိ၊ ပန္းေဂၚဖီ၊ ပဲၿပား၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၄စိပ္စိပ္ထားတာ၊ ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ကိုၿခမ္းၿပီးထည့္ထားတာ၊ အခ်ိဳမႈန့္၊ ဆား၊ ခ်ခါနီး အခ်ိန္က်မွ နံနံပင္ေလးအုပ္လိုက္ေနာ္။
အခုခ်ိန္ထိေတာ့ မစားရေသးဘူး။ လာစားလို့ရတယ္ေနာ္ ......
Labels:
စားၾကမယ္
Wednesday, December 2, 2009
ေနာင္တေမွ်ာ္လင့္
အိမ္ေထာင္ ၁ခုမွာ သား၊ သမီးဆိုတာ ရတနာ ၁ပါးပါ။ ကေလးသံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ကို ပိုၿပီးေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏို္င္တယ္။ အိမ္ေထာင္ကို ပိုၿပီးခိုင္ၿမဲေစႏိုင္တယ္။ ကြ်န္မခ်စ္ေသာသူမ်ား ေနာင္မွတရေသာ ေနာင္တ မ်ိဳး မၿဖစ္ရေလေအာင္ ဒီေနရာကေန ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။
အိမ္ေထာင္ၿပဳၿပီးတဲ့သူတိုင္း မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကေလး ခ်က္ခ်င္းမယူၾကေသးပါဘူး။ ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆပါ။ ကေလးဆုိတာကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရႏို္င္၊ မရႏိုင္ဆုိတာ ဘယ္သူမွတပ္အပ္မေၿပာႏိုင္ပါဘူး။ ကေလး ဆိုတာ မိဘနဲ့ကံပါမွလည္းရတာပါ။ ကြ်န္မဆို November မွာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး June မွ ကေလးရတာပါ။ ယူၿပီးကတည္းက ကေလးဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းလိုခ်င္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ အလုပ္ကလည္း Under Pressure and Stress ေအာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္လည္းပါမွာေပါ့့ေလ။ အေဖကလည္းေၿပာပါတယ္။ ကံပါမွရမွာေပါ့တဲ့။ ကို္ယ္၀န္ရွိေနလို့ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ အလုပ္လုပ္ခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ကြ်န္မအလုပ္က In-charge ၈ခုကို ၁ေယာက္ထဲ Handle လုပ္ေနရတာေလ။ EIS Australian International School မွာလုပ္ေနရေတာ့ ကုိယ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ထုိင္ရတဲ့အခ်ိန္က ၁ေန့ကို ၁၅ မိနစ္ေတာင္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ မနက္ ၇:၄၅ ဆိုရုံးေရာက္ၿပီ။ ကြ်န္မအလုပ္ခ်ိန္က ၈ - ၆ပါ။ ၁၀ နာရီလုပ္ရတာ။ လုပ္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္တာကာလအတြင္း Late Record စာရင္းထဲမပါခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအလုပ္သာ ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်မွာ အမွန္ပါပဲ။
ကေလးယူဖုိ့အတြက္ ပိုက္ဆံစုေနၾကသူေတြ ဒါမွမဟုတ္ HDB/Condo ၀ယ္ၿပီးမွ ယူမယ့္သူမ်ား အားလံုး ဒါေတြဟာ ဘ၀မွာ အေရးၾကီးတဲ့ အထဲမွာ မပါ၀င္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ Singapore မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္တုိင္း စဥ္းစားၾကေလ့ရွိတဲ့ အခ်က္ေတြပါ။ ကေလးရဲ့ ကံပါရင္ ရွာစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ အလိုလိုၿဖစ္လာမွပါ။ ပိုက္ဆံဆိုတာ ပင္စင္မယူခင္ အခ်ိန္ထိရွာလို့ရပါတယ္။ ကြ်န္မေရွ့မွာ သာဓကေတြအမ်ားၾကီးကို လက္ေတြ့ၿမင္ခဲ့ ရေတာ့ ကြ်န္မ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္ ကေလးမရမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။ ဥပမာေတြကေတာ့ - ကုိယ္တကယ္ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးလံုး၀မရေတာ့ပါဘူး။ ေဆးပညာစာအုပ္ေတြကုိလည္း အခုအခ်ိန္မွာ ဗဟုသုတ ရေအာင္ဖတ္သင့္ပါတယ္။
ကြ်န္မက အမွန္ကို တည့္တုိးၿမင္ေအာင္ ေၿပာတတ္တဲ့သူမ်ိဳးဆိုေတာ့ မုန္းခ်င္မုန္းၾကလိမ့္မယ္။ ကြ်န္မကို အခုခ်ိန္မွာ မုန္းလည္း ဂရုမစိုက္ပါ။ ၁ေန့ေန့ ၁ခ်ိိန္ခ်ိန္မွာ ကြ်န္မရဲ့ ေစတနာ နဲ့ အမွန္တရား ကိုၿမင္လာၿပီဆိုရင္ ကြ်န္မေက်နပ္ေနမွာပါ။
ကြ်န္မခ်စ္ေသာသူမ်ား ေနာင္တေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ားၿဖစ္မလာၾကပါေစနဲ့လို့ ဒီေနရာကေနေရးသားရင္း -----
အိမ္ေထာင္ၿပဳၿပီးတဲ့သူတိုင္း မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကေလး ခ်က္ခ်င္းမယူၾကေသးပါဘူး။ ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆပါ။ ကေလးဆုိတာကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရႏို္င္၊ မရႏိုင္ဆုိတာ ဘယ္သူမွတပ္အပ္မေၿပာႏိုင္ပါဘူး။ ကေလး ဆိုတာ မိဘနဲ့ကံပါမွလည္းရတာပါ။ ကြ်န္မဆို November မွာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး June မွ ကေလးရတာပါ။ ယူၿပီးကတည္းက ကေလးဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းလိုခ်င္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ အလုပ္ကလည္း Under Pressure and Stress ေအာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္လည္းပါမွာေပါ့့ေလ။ အေဖကလည္းေၿပာပါတယ္။ ကံပါမွရမွာေပါ့တဲ့။ ကို္ယ္၀န္ရွိေနလို့ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ အလုပ္လုပ္ခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ကြ်န္မအလုပ္က In-charge ၈ခုကို ၁ေယာက္ထဲ Handle လုပ္ေနရတာေလ။ EIS Australian International School မွာလုပ္ေနရေတာ့ ကုိယ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ထုိင္ရတဲ့အခ်ိန္က ၁ေန့ကို ၁၅ မိနစ္ေတာင္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ မနက္ ၇:၄၅ ဆိုရုံးေရာက္ၿပီ။ ကြ်န္မအလုပ္ခ်ိန္က ၈ - ၆ပါ။ ၁၀ နာရီလုပ္ရတာ။ လုပ္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္တာကာလအတြင္း Late Record စာရင္းထဲမပါခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအလုပ္သာ ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်မွာ အမွန္ပါပဲ။
ကေလးယူဖုိ့အတြက္ ပိုက္ဆံစုေနၾကသူေတြ ဒါမွမဟုတ္ HDB/Condo ၀ယ္ၿပီးမွ ယူမယ့္သူမ်ား အားလံုး ဒါေတြဟာ ဘ၀မွာ အေရးၾကီးတဲ့ အထဲမွာ မပါ၀င္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ Singapore မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္တုိင္း စဥ္းစားၾကေလ့ရွိတဲ့ အခ်က္ေတြပါ။ ကေလးရဲ့ ကံပါရင္ ရွာစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ အလိုလိုၿဖစ္လာမွပါ။ ပိုက္ဆံဆိုတာ ပင္စင္မယူခင္ အခ်ိန္ထိရွာလို့ရပါတယ္။ ကြ်န္မေရွ့မွာ သာဓကေတြအမ်ားၾကီးကို လက္ေတြ့ၿမင္ခဲ့ ရေတာ့ ကြ်န္မ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္ ကေလးမရမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။ ဥပမာေတြကေတာ့ - ကုိယ္တကယ္ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးလံုး၀မရေတာ့ပါဘူး။ ေဆးပညာစာအုပ္ေတြကုိလည္း အခုအခ်ိန္မွာ ဗဟုသုတ ရေအာင္ဖတ္သင့္ပါတယ္။
ကြ်န္မက အမွန္ကို တည့္တုိးၿမင္ေအာင္ ေၿပာတတ္တဲ့သူမ်ိဳးဆိုေတာ့ မုန္းခ်င္မုန္းၾကလိမ့္မယ္။ ကြ်န္မကို အခုခ်ိန္မွာ မုန္းလည္း ဂရုမစိုက္ပါ။ ၁ေန့ေန့ ၁ခ်ိိန္ခ်ိန္မွာ ကြ်န္မရဲ့ ေစတနာ နဲ့ အမွန္တရား ကိုၿမင္လာၿပီဆိုရင္ ကြ်န္မေက်နပ္ေနမွာပါ။
ကြ်န္မခ်စ္ေသာသူမ်ား ေနာင္တေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ားၿဖစ္မလာၾကပါေစနဲ့လို့ ဒီေနရာကေနေရးသားရင္း -----
Labels:
My Life
Tuesday, December 1, 2009
Happy Birthday & Happy Sweet December
ဒီေန့ ကြ်န္မရဲ့ ေမြးေန့မွာ လာလည္သူအားလံုး က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ။
ကြ်န္မ အၾကိဳက္ဆံုး Mickey-Mouse & Minnie-Mouse ပံုေလးကို ေပးထားတယ္ေနာ္။ အခုေတာ့Mickey-Mouse & Minnie-Mouse ပဲေနာ္။ ေနာက္ဆိုရင္ Baby Mickey ေလးပါ ပါေတာ့မွာ ...
Source : Google ကေနရွာၿပီး ကူးထားတာ။
ကြ်န္မ အၾကိဳက္ဆံုး Mickey-Mouse & Minnie-Mouse ပံုေလးကို ေပးထားတယ္ေနာ္။ အခုေတာ့Mickey-Mouse & Minnie-Mouse ပဲေနာ္။ ေနာက္ဆိုရင္ Baby Mickey ေလးပါ ပါေတာ့မွာ ...
Source : Google ကေနရွာၿပီး ကူးထားတာ။
Labels:
My Life
Subscribe to:
Posts (Atom)