ဘာအလုပ္ လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ

အလုပ္ ၿပန္လုပ္ရေတာ့မယ္။ ၿပန္လုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ေၾကာက္သား။ ကြ်န္မက Stress ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ လခ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ခ်င္။ ေအးေအးလူလူ ထုိင္ခံုမွာ ထိုင္ၿပီး Program စဥ္းစားရတဲ့ ဘ၀ကို ကြ်န္မ ေၾကာက္ တယ္။ လူပင္ပန္းတဲ့ ဒဏ္ကို ကြ်န္မ ခံႏိုင္ရည္ရွိေပမယ္႔ စိတ္ပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ ကြ်န္မ မခံႏိုင္ပါ။ ထိုင္ခံုမွာ ေအးေအး လူလူ ထိုင္ေနရေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္စားတဲ့အလုပ္ ကြ်န္မ မုန္းတယ္။ မနက္ မနက္ အလုပ္သြားရမွာ အေတာ္စိတ္ ညစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုး လုပ္ခဲ႔ရတဲ့ အလုပ္က အဆိုးဆံုး။ လူလဲပင္ပန္း၊ စိတ္လဲပင္ပန္းတယ္။ မနက္ ရ:၂၀ ဆို အိမ္က ထြက္ၿပီ။ Bus ကားဂိတ္က အိမ္ေအာက္တင္။ ၂မွတ္တိုင္ေလာက္စီးရင္ ရုံးေရာက္ၿပီ။ ရး၄၅ ဆိုု ရုံး ေရာက္ၿပီ။ ၁ခါ၁ေလ ရုံးေတာင္ မေရာက္ေသး ဖံုးကေရာက္လာၿပီ။ ကြ်န္မရဲ႔တာ၀န္က 24/7 ၿပသာနာေပါင္းစံု ေၿဖရွင္းရတာ။ 24/7 ၿပသာနာဆိုတာ စက္ပ်က္ရင္ အေရးေပၚၿပင္ေပးရတာ။ ဖံုးေခၚထား ရင္ ေနရာေတာင္ မေရာက္ေသးဘူး။ ၿပသာနာရွိတဲ့ေနရာသြား ၿပသာနာ ေၿဖရွင္း။ ၿပီးမွ ကိုယ္႔ေနရာ ေရာက္တယ္။ ေရာက္တာနဲ႔ ရုံး e-mail စစ္ရတယ္။ ၁ခါ၁ေလ ၿပသာနာေတြက e-mail ထဲမွာလဲ လာတတ္တယ္။ ၈း၂၀ ဆုိရင္ ရုံးကလူေတြ စုရပ္သြားၿပီး ၅ မိနစ္ meeting တက္ရေသးတယ္။ ၁မိနစ္ ေနာက္က်တဲ့သူေတြက အဲဒီမွာ အကုန္အဆူခံရတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔က Time Card နဲ႔ ဆိုေတာ့ ညာလို႔မရဘူး။ ၁မိနစ္ ေနာက္က်တဲ့သူေတြ အၿပစ္ေပးပံုက မိနစ္ ၃၀ ပိုလုပ္ရတယ္။ ပို္က္ဆံေတာ့ မၿဖတ္ဘူး။ ဥပမာ ကြ်န္မရဲ့ အခ်ိန္က ၈ - ၆ ဆိုရင္ ၁၂-၁ ကထမင္းစားခ်ိန္၊ နာရီ ၀က္ ပိုလုပ္ရတာကို ထမင္းစားခ်ိန္ နာရီ၀က္ပဲစားမလား ဒါမွမဟုတ္ ၆း၃၀ မွ ၿပန္မလား။ ၁ခါမွ ေတာ့ ကြ်န္မ ေနာက္ မက်ဘူးပါ။

ၿပီးတာနဲ႔ ကို္ယ္႔ေနရာ ကိုယ္သြားၿပီး လုပ္စရာရွိတာလုပ္၊ ၁ခါ၁ေလ ကိုယ္႔ေနရာၿပန္တဲ့ လမ္းမွာ လာေခၚလို႔ လိုက္သြားရတာ ရွိေသးတယ္။ ဘယ္ဟာကို အရင္ဦးစားေပးသင့္လဲဆိုတာ ကိုယ္႔က စဥ္းစားရတယ္။ ၁ခါ၁ေလ ၿပသာနာက ၄ ၅ခု ဆင့္လာတာ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘာၿပီး ဘာဆိုတာ ေတာက္ေလ်ာက္စဥ္းစားရတယ္။ ေမ႔လို႔ မရဘူး။ ေမ႔တာနဲ႔ အေရးၾကီးတာ ကိုယ္နာမည္ပ်က္တယ္။ ဒုတိယက ကိုယ္႔ Dept နာမည္ပ်က္တယ္။ ကိုယ္႔ေန ရာ ေရာက္ၿပန္ရင္ Marketing က pamphlet လုပ္ခိုင္းတယ္။ Magazine မွာထည့္ဖို႔ Design ဘယ္လုိ လိုခ်င္ လဲဆိုတာ ေရာက္ခ်င္ေရာက္ေနတတ္ၿပန္တယ္။ နာရီ၀က္အတြင္း ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပးရတယ္။ ၁ခါ၁ရံ ၿပသာနာ ေၿဖရွင္းတာ ေနာက္က်ေနၿပီး e-mail ပို႔တာ ေစာေနရင္း ေတာင္းပန္စာေရးရေသးတယ္။ ဘယ္ေန႔ေနာက္ဆံုး ဆိုတာ ပါၿပီးသား။ ၂ရက္ေတာ့ ၾကဳိေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းဂ်ီမ်ားတယ္။ ေရမခ်ိဳးပဲ ရံုးလာတယ္နဲ႔တူတယ္။ ၁ခါ၁ ေလ ဒီကလည္း အေရးၾကီး ဟိုဟာကလည္း အေရးၾကီး လူကို ၂ကိုယ္ေတာင္ ခြဲထားခ်င္တယ္။

၁ခ်ိန္္တည္း ၁ၿပိဳင္နက္ Program ၿပင္ေပးပါ။ အသစ္ေရးေပးပါဦး။ ဒါေလးလိုခ်င္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ထပ္လာေသး တယ္။ ၿပီးတယ္ မထင္ပါနဲ႔။ ကေလးေတြကုိ Passport Photo ကို အခန္းထဲထိ သြားရိုက္ရတယ္။ ၁ခါထဲ ေက်ာင္းသား ကဒ္ပါထုတ္ေပးရတယ္။ ကေလးက နံပါတ္၁ဦးစားေပး၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာမ၊ ၿပီးမွ ကိုယ္႔ရုံးကလူ ေတြဆိုေတာ့ က်န္တာ အသာခ်ၿပီး သူတို႔ကို ဦးစားေပးရတယ္။ ၁လကို အနည္းဆံုး ပြဲ ၁ပြဲရွိတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ Professional Camera ကိုင္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ရေသးတယ္။ အရမ္း အေရးၾကီး ေနၿပီး ကိုယ္ ၁ေယာက္ထဲပဲရွိရင္ Video ပါေၿပးရိုက္ရေသးတယ္။ အရမ္း အလုပ္မ်ားေနရင္ Marketing ကသူဟာ မၿပီးေသးလို႔ဆိုၿပီး ကိုယ္႔ကို လာခဲ႔ပါဦးဆိုၿပီး Marketing Dept ကိုသြား၊ သြားေတာ့လူေရွ႔သူေရွ႔ အဆဲခံရတယ္။ အၿပင္ေရာက္တာနဲ႔ ကြ်န္မ ငိုၿပီ။ က်န္တာ အေရးၾကီးလည္းပစ္ထားၿပီး သူ႔ဟာကို အရင္လုပ္ေပးရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခဏပါ။ ကြ်န္မ လုပ္ထား တဲ့ Design ထြက္လာလို႔ Magazine မွာ ၿမင္လို္က္ရရင္ အရာအားလံုးေမ႔ေပ်ာက္သြားၿပီး ကြ်န္မ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။

၁၂ နာရီေဒါင္ထိုးတာနဲ႔ ကြ်န္မ ထမင္းစားၿပီ။ နည္းပါတယ္။ ၁ခါ၁ေလ ေက်ာ္သြားတာလဲ ရွိတယ္။ စားေနရင္ အေရးၾကီးလို႔ဆိုၿပီး စားတာပစ္ၿပီး အလုပ္သြားလုပ္ရေသးတယ္။ ၿပီးသြားလို႔ ၿပန္ေရာက္ရင္ ကြ်န္မ ထမင္းစားခ်င္ စိတ္ကို မရွိေတာ့။ ၁နာရီ မထိုးခင္ၿပန္တက္ လုပ္စရာရွိတာ က်န္တာေတြကို ဆက္လုပ္။ ကြ်န္မ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ အလုပ္မ်ားလည္းဆိုရင္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဖံုးလာရင္ေတာင္ ဖံုးမေၿပာႏိုင္။ ကိုယ္ပိုင္ Gmail မစစ္ႏိုင္။ Facebook မ၀င္ႏိုင္။ ဘာဆိုဘာမွ မ၀င္ႏိိုင္ပါ။

ဓာတ္ပံုလည္း ေကာင္းေကာင္းရိုက္တတ္တယ္။ ေဘာလံုးကန္တဲ့ကြင္း ၂ကြင္းရွိတာ ဟုိကြင္းေၿပးလိုက္ ဒီကြင္း ေၿပးလိုက္နဲ႔လည္း ရိုက္ဖူးတယ္။ ေန႔လည္ဘက္ ၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ ေနရာမွာ ကေလးေရကူး ၿပိဳင္တာကို ရိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေန႔ ဖ်ားေတာင္ဖ်ားလိုက္ေသးတယ္။ ေက်ာင္းမွာ အလုပ္လုပ္တာေလ။ အရမ္း အရမ္းကို အလုပ္မ်ားပါတယ္။ ရွိတာမွ ၃ေယာက္ထဲ။ IT Vice President က ဒီမွာ မရိွဘူး။ အဲဒီေတာ့ ၂ေယာက္ပဲရွိတယ္။ ခြင္႔ေတာင္ မယူရဲဘူး။ Senior က Bully လုပ္တာ အၿမဲခံရတယ္။ ခြင့္မ်ား ၁ရက္ယူလို႔ကေတာ့ ေနာက္ေန႔ ေသၿပီပဲ။ ထိုင္ေတာင္ မထိုင္ႏိုင္ဘူး။ ေတာက္ေလ်ာက္ လုပ္ေနရတာ။ အဲဒီမွာ လုပ္တုန္းကဆိုရင္ ၁လ ဖိနပ္ ၁ရံ ၀ယ္ရတယ္။ ၂ပတ္ဆိုရင္ ဖိနပ္က ေတာ္ေတာ္ရြဲေနၿပီ။ Formal လုိပံုစံ ရံုးတက္ရတာ။ ကိုယ္႔ရုပ္က ၁၁ နာရီဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ စုတ္ၿပတ္ေနၿပီ။ ထုိင္ခံုမွာ ထိုင္ရတာ ၁နာရီေတာင္ မၿပည္႔ဘူး။

အရမ္းရီရတဲ့ ကြ်န္မ။ ရုံးပိတ္လို႔ အၿပင္သြားရင္ေတာင္ ၁ခါ၁ေလ Program ဘယ္လိုေရးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာ စဥ္းစားေန ဒါမွမဟုတ္ Design ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာ အၿမဲ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနတာ လမ္းေတြ႔ရင္ ကြ်န္မကို ေရွ႔လာၿပီးၿပံဳးၿပ ၿပဴးၿပ လာလုပ္ရင္ေတာင္ လုံး၀ မၿမင္ေရးခ် မၿမင္။ စိတ္က အဲဒီထဲပဲေရာက္ေနတာ။ အဲဒီရုံးမွာ ၁ႏွစ္နီးနီးလုပ္လာခဲ႔တာေလ။ အလုပ္က ဘာၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားေနရေတာ့ ကြ်န္မ မွတ္ဥာဏ္ လံုး၀ ကို မေကာင္းေတာ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအတြက္ ေကာင္းတာ ၁ခု၊ ဆိုးတာ ၁ခုရွိတယ္။ ဆိုးတာက Senior က ကြ်န္မကို Bully အၿမဲတမ္းလုပ္တာ။ Manager & VP က ကြ်န္မအေပၚ အရမ္းေကာင္း တာ။ ကြ်န္မက Manager ေနရာမွာ အစား၀င္လာတာ။ Manager ကကြ်န္မကို Training ၁လေပးၿပီး ထြက္သြားတာ။ ဒါေပမယ္႔ e-mail နဲ႔လွမ္းေမးလို႔ ရတယ္။ ကြ်န္မက Manager Post မဟုတ္ပါဘူး။ Manager လစာလည္း မရပါဘူး။ ေကာင္းတာ ၁ခုက ကြ်န္မ လုပ္ငန္းအေတြ႔ အၾကံဳအမ်ားၾကီး ရတယ္။ ေပ်ာ္တယ္။ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ရင္ အလုပ္ထဲမွာ နစ္ထားလို႔ရတယ္။ အဲဒီအလုပ္က ကြ်န္မကို ေထာက္ခံ ခ်က္ ေရးေပးထားတယ္။ ကြ်န္မ အလုပ္ရွာရင္ လြယ္ေအာင္လို႔ပါ။

ၾကံဳတုန္းၾကြားလိုက္ဦးမယ္။ ကြ်န္မ အဲဒီအလုပ္မွာေရးခဲ့တာ website ၆ခု ရွိတယ္။ နည္းတယ္ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ဖတ္ၿပီးေရးရတာ။ သူမ်ားလည္း ေမးလို႔မရဘူး။

၆နာရီေဒါင္လုိ႔ထိုးတာနဲ႔ ရုံးဆင္းလို႔ရၿပီ။ အဓိက က အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္ ရုံးအေၾကာင္း မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့တာ။ မနက္ၿဖန္ ဘာခ်က္ရင္ ေကာင္းမလဲပဲ စဥ္းစား တယ္။ ဒါလည္းပဲ ဦးေႏွာက္ေၿခာက္တဲ႔ အထဲမွာပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ့ မေကာင္းတဲ့ အက်င္႔က IT သမား လုပ္ေနၿပီး စာလံုး၀ မဖတ္တာ။ ၿပသာနာ လာၿပီ ဆိုရင္ မေၿဖရွင္းတတ္ဘူးလို႔ မထင္ပါနဲ႔။ နာရီ၀က္ အတြင္း ဦးေႏွာက္ ေၿခာက္ ရေလာက္ေအာင္ အသဲအသန္ ရွာရတာ။ အေၿဖလည္း ရွာေတြ႔ ပါတယ္။ ကြ်န္မ ဦးေႏွာက္ထဲ လည္း တစ္သက္လံုး စြဲသြားပါတယ္။ အဲဒီလို တစ္သက္လံုး စြဲသြားခ်င္လို႔ ေလ။ ဟီးးးးးးးးးးးးး

ကြ်န္မ စဥ္းစားထားတာ IT အလုပ္ပဲလုပ္ရင္ ေကာင္းမလား။ လူပင္ပန္းခ်င္ ပင္ပန္းပါေစ။ Program ေတာ့ ထပ္မေရးပါရေစနဲ႔ေတာ့။ ဦးေႏွာက္မစားခ်င္ဘူးးးးးးးးးးး IT Support အလုပ္ေလး ရရင္ေကာင္းမယ္။ စိတ္ကူးၾကည့္တာပါ။ Stress ဒဏ္နဲ႔ ကင္းေ၀းတဲ့ အလုပ္ကေလး။ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ .....